Maryja w Ewangelii według św. Marka

bp Jacek Jezierski MARYJA POCZĄTKIEM NOWEGO ŚWIATA Zarys mariologii katolickiej ISBN: 978-83-7505-845-1 wyd.: Wydawnictwo WAM 2012

Wybrane fragmenty Wprowadzenie Nowy Testament o Maryi Maryja w perspektywie historii Czas życia i środowisko Maryi Imię Matki Odkupiciela Maryja w Ewangelii według św. Marka

Maryja w Ewangelii według św. Marka

Ewangelia według św. Marka uchodzi za najstarszą, powstała wlatach 60. Św. Marek zebrał słowa i czyny Jezusa, dał im swój układ¹⁹. W tej Ewangelii obraz Chrystusa jest „jeszcze w wersji początkowej”. Jest on surowy, „chropowaty”, pozbawiony dogmatycznej refleksji. Jezus jest przedstawiany jako człowiek bardzo realistycznie. W relacjach innych Ewangelistów ten wizerunek zostaje złagodzony i stonowany, aby nie raził czytelnika. W ten sposób też mówi Marek o Maryi. Chodzi tu o następujące miejsca: Mk 3, 20-21, Mk 3, 31-35, Mk 6, 1-6²⁰.

Mk 3, 20-21. Krewni Jezusa byli przekonani, że On przesadnie angażuje się w swoją misję. W imię miłości rodzinnej chcieli Go powstrzymać od aktywności tego typu²¹. Niektórzy ze współczesnych teologów uważają, że w grupie mówiących o Jezusie „odszedł od zmysłów”, była również Maryja.

Mk 3, 31-35. Gdy krewni wraz z Maryją, chcą odwiedzić Jezusa, On ich poucza, że „sprawą istotną nie jest pokrewieństwo naturalne, nie wyłączając więzów z matką, lecz pokrewieństwo duchowe, oparte na fundamencie pełnienia woli Boga”²². Niektórzy autorzy uważają, iż krewni Jezusa i Jego Matka nie rozumieli Go i dlatego nie aprobowali Jego posłannictwa. To niezrozumienie „nie ubliża” jednak godności Maryi. „W świetle Nowego Testamentu można mówić o rozwoju wiary Maryi w tajemnicę życia i posłannictwa Jezusa”²³. Maryja dzięki wierze wnikała stopniowo wtajemnicę swojego Syna. Rozważnie uczyła się i wzrastało w Niej rozumienie misji Jezusa. Mk 6, 1-6. W mesjańską godność Jezusa wątpili mieszkańcy Nazaretu, krewni oraz Jego uczniowie.

Św. Marek nie nazwał Jezusa „synem Józefa”, lecz „synem Maryi”. W tamtym czasie zasadniczo określano syna lub córkę przez odniesienie do ojca. Spotykamy różne wyjaśnienia tego pojęcia zastosowanego przez Ewangelistę:

• Mówiono, że Jezus jest synem Maryi, bo Józef już nie żył;
• Mieszkańcy Nazaretu nie uważali Jezusa za kogoś niezwykłego i znali dobrze Jego Matkę. Mogło to być określenie obraźliwe²⁴.

Św. Marek posiadał już wyraźną świadomość, że Jezus począł się mocą Ducha Świętego i że Józef nie był Jego ojcem.

„Bracia i siostry Jezusa” — wobec tego zapisu funkcjonują następujące klasyczne wyjaśnienia: Elwidiusz (380) — Maryja posiadała więcej dzieci. Epifaniusz (382) — Jezus miał braci przyrodnich, gdyż Józef posiadał dzieci z pierwszego małżeństwa.

Św. Hieronim (383) — „bracia” to krewni, to synowie Marii, żony Kleofasa, spokrewnionej z Maryją. Katolicy opowiadają się w zasadzie za tą interpretacją²⁵.

---

¹⁹J. Kudasiewicz, Problem antymaryjności, [w:] W mocy Ducha. Księga Jubileuszowa w 25 rocznicę konsekracji arcybiskupiej Władysława Ziółka metropolity łódzkiego, łódź 2005, s. 425.

²⁰ Tamże, s. 426n.

²¹Tamże, s. 428.

²²Tamże, s. 429.

²³Tamże, s. 429.

²⁴ F. Courth, Mariologia, dz. cyt., s. 92.

²⁵ J. Kudasiewicz, Problem antymaryjności, dz. cyt., s. 430.

opr. ab/ab