Abp Józef Życiński

Metropolita lubelski abp Józef Mirosław Życiński zmarł nagle w czwartek 10 lutego 2011 po południu w Rzymie, gdzie uczestniczył w zgromadzeniu plenarnym Kongregacji Edukacji Katolickiej, której był konsultorem. W poniedziałek spotkał się z Ojcem Świętym podczas audiencji, która odbyła się z tej okazji. Od poniedziałku nie czuł się dobrze, w czwartek zmarł na zawał serca w swoim pokoju w Domus Romana sacerdotalis, gdzie planował pozostać do niedzieli 13 lutego. W sobotę 8 lutego Prymas Polski abp Józef Kowalczyk przewodniczył Mszy św. za jego duszę w kościele polskim pw. św. Stanisława w Rzymie, uroczystości pogrzebowe odbyły się w Polsce.

Śp. abp Życiński urodził się 1 września 1948 r. w Nowej Wsi w archidiecezj częstochowskiej, święcenia kapłańskie otrzymał 21 maja 1972 r., po ukończeniu studiów w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie. W 1976 r. uzyskał stopień doktora teologii, a w 1978 r. — filozofii. Był wykładowcą PAT, w latach 1982-1990 prodziekanem, a potem dziekanem Wydziału Filozoficznego tej uczelni. W 1988 r. został profesorem zwyczajnym. Od 1999 r. kierował katedrą relacji między nauką a wiarą na Wydziale Filozofii KUL.

Mianowany biskupem tarnowskim 29 września 1990 r., sakrę biskupią przyjął 4 listopada 1990 r. 14 czerwca 1997 r. został podniesiony do godności arcybiskupa Lublina. Był wybitnym filozofem, kosmologiem i teologiem, położył wielkie zasługi w dziedzinie dialogu Kościoła ze światem kultury. Pełnił urząd Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, był bardzo aktywnym członkiem Papieskiej Rady ds. Kultury. Organizował w Lublinie Międzynarodowe Kongresy Kultury Chrześcijańskiej, w których uczestniczyli również przedstawiciele środowisk niekatolickich, a także różne spotkania, sympozja i konwersatoria naukowe.

W Episkopacie Polski był: członkiem Rady Stałej Konferencji oraz Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu RP, przewodniczącym Rady ds. Świeckich, członkiem Komisji ds. Nauki Wiary oraz ds. Duszpasterstwa. Przewodniczył także Radzie Programowej Katolickiej Agencji Informacyjnej.

Otrzymał doktorat honoris causa kilku uczelni, współpracował z międzynarodowymi ośrodkami naukowymi: był członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, Komitetu Nauk Filozoficznych Polskiej Akademii Nauk oraz Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN, Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki w Salzburgu, był jednym z jurorów przyznających nagrodę Templetona w dziedzinie dialogu teologii z kulturą współczesną.

Doceniał wartości obecne w innych religiach, organizował spotkania z rabinami, w latach 1999-2005 był członkiem Wspólnej Grupy Roboczej Kościoła Rzymskokatolickiego i Światowej Rady Kościołów.

Jest autorem wielu książek o kulturze i społeczeństwie oraz licznych tekstów publicystycznych. Książki pisane z ks. Michałem Hellerem były bestsellerami. Wykładał m.in. w Berkeley, Oxfordzie oraz na katolickich uczelniach w USA i Australii.

Abp Józef Michalik, bp Stanisław Gądecki i bp Stanisław Budzik w liście kondolencyjnym napisali m.in.: «Odszedł człowiek gorącego serca i głębokiego umysłu, życzliwy i ufny wobec każdego, ale bezkompromisowy wobec fałszu i zła. Wprowadzał optymizm wiary w trudne ludzkie sprawy, umiał w sposób dyskretny pomagać znajdującym się w potrzebie. (...) Był człowiekiem dialogu, umiejącym nawiązywać i podtrzymywać kontakty z ludźmi różnych wyznań i religii, z przedstawicielami wielu środowisk, z wyznawcami rozmaitych poglądów społecznych i politycznych. Był prawdziwym budowniczym mostów pomiędzy Bogiem a człowiekiem, pomiędzy wiarą a rozumem, między nauką a religią. Jego odejście jest wielką stratą dla Kościoła w Polsce, w którym był protektorem ważnych spraw i przewodnikiem wielu umysłów (...) Będzie nam brakować jego przyjaznej obecności, gorącego serca, zaangażowanego i celnie komentującego słowa».

Sekretarz Stanu kard. Tarcisio Bertone napisał w imieniu Benedykta XVI: «W młodym wieku odszedł do Pana wybitny Pasterz, który z miłością troszczył się o powierzonych jego pieczy wiernych, a równocześnie z oddaniem angażował się w życie Kościoła powszechnego».

opr. mg/mg