Kronika podróży do Słowenii

KRONIKA PODRÓŻY DO SŁOWENII

«Niech święta wiara będzie waszym światłem» — tak brzmiało hasło wizyty pasterskiej, jaką Jan Paweł II złożył w Słowenii 19 września. Autorem tych słów jest bp Antoni Marcin Slomšek, zasłużony pasterz lokalnego Kościoła i jeden z twórców narodowej kultury słoweńskiej, którego beatyfikacja była głównym motywem papieskiej podróży.

Słowenia, niegdyś jedna z republik jugosłowiańskich, niepodległa od 1991 r., jest niewielkim krajem liczącym niespełna 2 mln mieszkańców, z czego katolicy stanowią ok. 82%. Słoweńcy zdołali zachować chrześcijańską tożsamość mimo 40 lat komunistycznej ateizacji i prześladowań Kościoła. W trzech diecezjach kraju pracuje dziś ponad 1 100 kapłanów diecezjalnych i zakonnych, 800 zakonnic i 300 katechetów, a w seminariach kształci się ok. 180 alumnów. Papież udał się po raz pierwszy do Słowenii w 1996 r., odwiedzając w dniach 17-19 maja Lublanę, Postojną i Maribor. Wizyta tegoroczna trwała niespełna 10 godzin, a jej celem był Maribor, miasto w północnowschodniej części kraju, do którego bp Slomšek przeniósł w 1859 r. stolicę diecezji Lavant, istniejącej od XIII w.

Ojciec Święty przybył do Mariboru samolotem w niedzielę 19 września ok. godz. 10. Powitany na lotnisku przez prezydenta Słowenii Milana Kučana, arcybiskupa Lublany Franca Rodé i biskupa Mariboru Franca Krambergera, udał się samochodem na równinę Batnava, w połowie drogi między lotniskiem a centrum miasta, gdzie oczekiwało go ok. 250 tys. wiernych. Papież przejechał wśród zgromadzonych, pozdrawiając ich i błogosławiąc. Byli wśród nich przedstawiciele mniejszości etnicznych Słowenii, pielgrzymi z Austrii, Chorwacji, Węgier i Włoch, a także delegacje chrześcijan innych wyznań — protestanci i prawosławni. Papież koncelebrował Mszę św. beatyfikacyjną z licznymi kardynałami i biskupami, wśród których był abp Tadeusz Kondrusiewicz, administrator apostolski europejskiej części Rosji. Na początku Eucharystii ordynariusz Mariboru bp Franc Kramberger przedstawił Ojcu Świętemu prośbę o beatyfikację bpa Antoniego Marcina Slomška i odczytał jego biografię. Papież wygłosił formułę beatyfikacyjną, ustalając datę liturgicznego święta nowego błogosławionego na 24 września. Zgromadzenie odśpiewało hymn «Moją ojczyzną jest niebo», skomponowany przez bpa Slomška. Po czytaniach liturgii słowa Ojciec Święty wygłosił homilię. W procesji z darami wierni przynieśli m.in. 14-metrowy obrus ołtarzowy, przeznaczony dla Bazyliki św. Piotra, ozdobiony przez miejscowych artystów. Na zakończenie liturgii Papież odmówił z wiernymi modlitwę «Anioł Pański», poprzedzając ją rozważaniem.

Po odpoczynku w siedzibie biskupa Mariboru, gdzie spotkał się z członkami słoweńskiego Episkopatu, Jan Paweł II udał się o godz. 17.30 do katedry św. Jana Chrzciciela, aby przewodniczyć Liturgii Słowa, w której wzięło udział 300 delegatów na krajowy synod Kościoła w Słowenii. Decyzja o przeprowadzeniu synodu została powzięta w 1997 r., a jego pierwsze zgromadzenie odbędzie się w dniach 4-6 listopada w Lublanie. W katedrze św. Jana Papież modlił się najpierw przy grobie bpa Slomška, po czym poświęcił kamień węgielny dla kościoła pod wezwaniem nowego błogosławionego, który zostanie wzniesiony w pobliżu Mariboru. Przy ołtarzu katedry odmówił ze zgromadzonymi modlitwę do błogosławionego i wygłosił przemówienie. Na zakończenie udzielił wszystkim Apostolskiego Błogosławieństwa.

Bezpośrednio z katedry Jan Paweł II udał się na lotnisko, gdzie odbył rozmowę z prezydentem Słowenii, a następnie żegnany przez przedstawicieli władz państwowych i kościelnych odleciał o godz. 19.30 do Rzymu, kończąc swą 88. podróż zagraniczną.

Z pokładu samolotu skierował telegram do prezydenta Milana Kučana. Napisał w nim, że podczas krótkiej wizyty w Słowenii doświadczył «głębokiej więzi z narodem, który wierny swym chrześcijańskim korzeniom zabiega dziś o odnowę społeczną i religijną w klimacie wolności i demokracji».

W niniejszym dziale publikujemy papieską homilię, wygłoszoną podczas Mszy św. beatyfikacyjnej, rozważanie, które poprzedziło modlitwę «Anioł Pański», przemówienie skierowane do członków synodu oraz krótką biografię nowego błogosławionego.