Bł. Marian z Roccacasale

Urodził się 14 stycznia 1778 r. w górskiej wiosce Roccacasale, położonej we włoskim regionie Abruzja, w pobożnej rodzinie rolników i pasterzy. Na chrzcie św. otrzymał imię Domenico. Rodzice — Gabriele Di Nicolantonio i Santa D'Arcangelo — wpoili swojemu licznemu potomstwu głęboką wiarę chrześcijańską i umiłowanie ziemi. Jako najmłodszy z sześciorga rodzeństwa Domenico nie założył rodziny, ale pozostał w domu, aby opiekować się rodzicami i paść trzodę na wysokich zboczach góry Morrone. Obcując z przyrodą, w ciszy i w samotności usłyszał głos powołania do życia konsekrowanego. W wieku 24 lat wstąpił do franciszkańskiego klasztoru św. Mikołaja w miejscowości Arischia, gdzie 2 września 1802 r. przywdział habit, przyjmując imię brata Mariana z Roccacasale. Po roku nowicjatu złożył śluby zakonne. W Arischia spędził 12 lat, wypełnionych modlitwą oraz pokorną i ciężką pracą: był stolarzem, ogrodnikiem, krawcem i furtianem.

W wieku 37 lat przeniósł się do klasztoru franciszkańskiego w Bellegrze. Tu przez następnych 40 lat pełnił funkcję furtiana, otwierając bramę domu wszystkim potrzebującym i szukającym schronienia. Z uśmiechem i miłością częstował przychodzących ciepłym posiłkiem, służył im pomocą i dobrą radą. Troszczył się także o ich wychowanie religijne. W wolnym czasie wykonywał drobne sprzęty dla współbraci.

Sługa Boży był człowiekiem modlitwy i umartwienia, szczególną miłością otaczał Eucharystię i Mękę Pańską. W koronie cierniowej i boso odprawiał często Drogę Krzyżową, którą ofiarowywał za nawrócenie grzeszników.

23 maja 1866 r. zasłabł podczas modlitwy przed Najświętszym Sakramentem. Umarł 31 maja 1866 r.

opr. mg/mg