Bł. Metody Dominik Trcka CSsR

Urodził się 6 lipca 1886 r. we Frydlante na Morawach. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, rozpoczął naukę w gimnazjum w Mistku, a potem u ojców redemptorystów w Czerwence. Postanowił zostać kapłanem; po zdaniu matury w 1902 r. wstąpił do Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela. Po ukończeniu studiów teologicznych i przyjęciu święceń kapłańskich 17 lipca 1910 r. rozpoczął pracę duszpasterską i rekolekcyjno- -misyjną przy sanktuarium maryjnym «Svatá Hora» (Święta Góra) w Pradze; prowadził także działalność charytatywną, zwłaszcza wśród uchodźców, na początku I wojny światowej.

Jednak już od czasów seminaryjnych wyrażał pragnienie, aby pracować wśród chrześcijan obrządku wschodniego. W 1919 r. przełożeni zakonni przychylili się do jego prośby i skierowali go do Lwowa, gdzie przybrał imię Metody. Na Ukrainie nie pozostał jednak długo. Pod koniec 1921 r. wraz z kilkoma współbraćmi pojechał do Stropkowa we wschodniej Słowacji, aby założyć pierwszą wspólnotę redemptorystów obrządku łacińskiego i bizantyjskiego. Od 1924 r. o. Dominik był jej przełożonym. W 1931 r. redemptoryści przenieśli się do nowego domu zakonnego w Michalowicach. Rok później o. Dominik, chory i wyczerpany pracą, zrezygnował z pełnienia funkcji przełożonego i przeniósł się do Stropkowa, gdzie pomagał w pracy duszpasterskiej. Do Michalowic wrócił w 1934 r. W marcu następnego roku został mianowany wizytatorem apostolskim sióstr bazylianek w Preszowie i Użhorodzie.

W latach 1936-1942 znów pełnił funkcję przełożonego wspólnoty w Michalowicach. Dokończył budowę kościoła, zbierał środki dla innych wspólnot, zabiegał o wybudowanie domu rekolekcyjnego oraz klasztoru dla sióstr, nie zaniedbywał działalności charytatywnej. Pragnął także założyć organizację skupiającą i wspierającą duchowo kobiety pracujące jako gospodynie domowe i służące. Ta ożywiona działalność spowodowała, że redemptoryści zostali oskarżeni o fanatyzm i prowadzenie propagandy antypaństwowej. Jako przełożony o. Metody stał się głównym podejrzanym. Dla dobra wspólnoty postanowił wraz z trzema współbraćmi wyjechać na Ukrainę, nie otrzymał jednak pozwolenia od władz.

Z czasem relacje między państwem a Kościołem uległy polepszeniu. Kiedy w grudniu 1945 r. redemptoryści utworzyli wiceprowincję Michalowice, o. Metody stanął na jej czele. Niestety, nadejście komunizmu zakończyło pomyślny okres w życiu zgromadzenia. W 1949 r. zawieszono działalność wiceprowincji, a 13 kwietnia 1950 r. wszyscy zakonnicy zostali uwięzieni. W czasie procesu, który odbył się dwa lata później, o. Metody został oskarżony o współpracę z uznanym za zdrajcę bpem Pawłem Piotrem Gojdičem, gdyż rozpowszechniał jego listy pasterskie, a także o szpiegostwo, ponieważ przekazywał różne informacje swoim przełożonym w Pradze, a przez nich Rzymowi. Został skazany na 12 lat więzienia. Ze względu na wiek i zły stan zdrowia kilkakrotnie prosił o skrócenie kary. Władze twierdziły jednak, że jego przekonania religijne są niebezpieczne dla społeczeństwa. Zmarł w więzieniu w Leopoldowie 23 marca 1959 r.

 Dłuższa biografia

opr. mg/mg