Liban: beatyfikacja biskupa Melkiego

Autentycznym świadectwem «ekumenizmu krwi» jest postać biskupa Flawiana Michała Melkiego, który urodził się i wychował w Syryjskim Kościele Ortodoksyjnym, a zmarł w komunii z syryjskim Kościołem katolickim. Został zabity z nienawiści do wiary w 1915 r., podczas rządów Młodych Turków.

Męczennik — którego kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych beatyfikował jako przedstawiciel Papieża Franciszka w sobotę 29 sierpnia w Daroun-Harissa w Libanie — urodził się w 1858 r. w małej miejscowości Vilayet de Mardine na północnym wschodzie Wielkiej Syrii (obecnie w Turcji), zwanej Kalaat Mara, w rodzinie głęboko chrześcijańskiej rodziny należącej do Syryjskiego Kościoła Prawosławnego. W wieku 20 lat otrzymał święcenia diakonatu i powierzono mu funkcję bibliotekarza klasztoru.

W tych właśnie latach, bogacąc coraz bardziej swoją wiedzę, przede wszystkim przez studia nad dziełami ojców Kościoła wschodniego, postanowił przejść na katolicyzm. Odważnie opuścił klasztor i otwarcie deklarując swoją wiarę, udał się do Libanu, do syryjskiego patriarchatu katolickiego w Charfé, gdzie dziś odbywa się jego beatyfikacja.

Fakty z życia błogosławionego:

• 1858 - urodziny
• 1883 - święcenia kapłańskie, pierwsze placówki w rejonie Tur Abdin
• 1895 - jego dom i kościół zostały splądrowane i spalone podczas masakry Diyarbakir (prześladowania skierowane przeciwko małym wspólnotom chrześcijańskim w imperium osmańskim). Zginęła wtedy także jego matka.
• 1895-1897 - Melki stara się odbudować i na nowo odtworzyć zniszczone parafie
• 1897 - otrzymuje niższe święcenia biskupie (chorepiskopos), zostając pomocniczym biskupem Mardin i Gazarty
• 1913 - konsekracja biskupia w Bejrucie
• 1915 - powrót do Gazarty na wieść o niebezpieczeństwie kolejnego wielkiego prześladowania chrześcijan. Pomimo nalegań przywódców muzułmańskich nie decyduje się opuścić swojej wspólnoty. 28.08.1915 został aresztowany przez władze tureckie, postawiono mu ultimatum. Odmówił przejścia na islam, w wyniku czego 29 sierpnia został pobity do nieprzytomności, a następnie ścięty.

opr. mg/mg