Święta Faustyna i Boże Miłosierdzie

Mira Majdan

Święta Faustyna i Boże Miłosierdzie

ISBN: 978-83-7502-434-0
Format: 110x180 mm
Ilość stron: 112
Rodzaj okładki: miękka

Kiedy 25 sierpnia 1905 roku przyszła na świat Helenka Kowalska, nikt nie przypuszczał, że za niespełna 100 lat zostanie ona największą polską mistyczką i świętą, jej zapiski najczęściej tłumaczoną polską książką, a wprowadzone przez nią formy kultu Bożego Miłosierdzia praktykować będą miliony katolików na całym świecie. W książce znajdziemy obszerne informacje o życiu świętej, kulcie Miłosierdzia Bożego, modlitwy przez wstawiennictwo świętej Faustyny oraz dodatek – Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Litanię do Miłosierdzia Bożego i Nowennę do Miłosierdzia Bożego.

Fragment książki:

W czasie II wojny światowej w Polsce kult Bożego Miłosierdzia zaczął się spontanicznie rozprzestrzeniać w nieznanych dotąd formach. Orędzie o miłosiernym Bogu, który podnosi zranionego grzechem człowieka, wydawało się szczególnie trafiać do ludzi potrzebujących otuchy i wsparcia w traumatycznych, wojennych doświadczeniach. Krążyły więc wśród wiernych reprodukcje obrazu z napisem: „Jezu ufam Tobie!”, a także teksty Koronki, Litanii i Nowenny do Miłosierdzia Bożego drukowane w postaci broszurek oraz przepisywane ręcznie. Wkrótce zaczęły one docierać również poza granice Polski, w tym do miejsc tak odległych, jak Bliski Wschód, Kazachstan czy Stany Zjednoczone – wszędzie tam, gdzie tułaczy los rzucał polskich zesłańców, żołnierzy i księży.

Bezpośrednią inspiracją tego duchowego poruszenia była niestrudzona działalność profesora seminarium duchownego w Wilnie, ks. Michała Sopoćki. Ten rozważny, nieskory do pochopnych działań kapłan nie od razu spojrzał przychylnym okiem na nowy rodzaj pobożności. Potrzebował kilkuletnich rzetelnych studiów, aby nabrać wewnętrznego przekonania, że miłosierdzie jest rzeczywiście największym spośród przymiotów Boga, a jego kult domaga się odnowienia w naszych czasach. Napisał wówczas: „Ufność w Miłosierdzie Boże, szerzenie kultu tego Miłosierdzia wśród innych i bezgraniczne poświęcenie mu wszystkich moich myśli, słów i uczynków bez cienia szukania siebie będzie naczelną zasadą mojego dalszego życia”.

opr. aś/aś