Św. Benedykt Biscop

Założyciel i opat klasztorów w Wielkiej Brytanii. Urodził się w 628 r. jako Biscop Baducing w szlacheckim rodzie Northumbrii. W wieku 25 lat zdecydował się podjąć drogę życia zakonnego, przyjmując imię Benedykt. Pięciokrotnie pielgrzymował do Rzymu, a także do wielu innych klasztorów (m.in. w Lerins w Prowansji), co pozwoliło mu zapoznać się z tradycją monastyczną w różnych wspólnotach. Dzięki temu stworzył syntezę Reguły Benedyktyńskiej, którą później wykorzystywał w zakładanych przez siebie klasztorach. Po dwuletnim okresie przełożeństwa w klasztorze w Canterbury założył nową fundację w Wearmouth (674), a następnie w Jarrow (682). Dzięki podróżom i kontaktom udało mu się zgromadzić pokaźną bibliotekę (ok. 700 tomów), która umożliwiła późniejszą pracę Bedy Czcigodnego, mnicha z Jarrow, który spisał Historię kościelną ludów Anglii. Klasztory zakładane przez Benedykta Biscopa były ważnymi centrami ewangelizacji Wielkiej Brytanii, pełniły też ogromną rolę kulturotwórczą. Były pierwszymi na wyspach brytyjskich budynkami kościelnymi zbudowanymi z kamienia oraz wykorzystującymi szklane szyby.

Benedykt Biscop zmarł 12 stycznia 690 r. Jego kult rozpoczął się krótko po jego śmierci. Świadectwem jest homilia św. Bedy poświęcona Biscopowi. Jest uznawany za patrona angielskich benedyktynów.

opr. mg/mg