Św. Katarzyna Maria Drexel

Krótka biografia św. Katarzyny Marii Drexel, misjonarki Indian i Afroamerykanów (1858-1955)

Misjonarka Indian i Afroamerykanów przyszła na świat w Filadelfii (Stany Zjednoczone) 26 listopada 1858 r. jako druga córka Franciszka Antoniego Drexela i Hannah Langstroth. Dwa miesiące później zmarła jej matka, a ojciec po upływie dwóch lat ożenił się z Emmą Bouvier, która otoczyła pasierbicę macierzyńską miłością. Ojciec Katarzyny był bankierem i znanym filantropem. Rodzice uczyli córki, na czym polega prawdziwa wartość bogactwa, i wpajali im przekonanie, że należy je dzielić z innymi ludźmi.

Gdy rodzina udała się w podróż na zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, Katarzyna zetknęła się po raz pierwszy z Indianami. Ogromne wrażenie wywarło na niej ich ubóstwo oraz uwłaczające ludzkiej godności warunki, w jakich zmuszeni byli żyć. Zapragnęła wówczas zrobić coś, by zmienić ich sytuację, i to pragnienie zaważyło na całym jej póżniejszym życiu. Poświęciła wszystkie swoje siły oraz środki finansowe na wspieranie misji i misjonarzy w swojej ojczyźnie. Pierwszym dziełem przez nią założonym była szkoła św. Katarzyny w Santa Fé (Nowy Meksyk) dla Indian.

Po kilku latach udała się do Rzymu i podczas audiencji poprosiła papieża Leona XIII o przysłanie misjonarzy do jednej z placówek, którą wspierała materialnie. W odpowiedzi papież zasugerował jej, by sama została misjonarką. Po rozważeniu tej rady razem ze swoim kierownikiem duchowym bpem Jamesem O'Connorem postanowiła poświęcić się całkowicie służbie Bogu i założyć zgromadzenie zakonne. 12 lutego 1891 r. złożyła pierwsze śluby zakonne, dając początek Zgromadzeniu Sióstr Najświętszego Sakramentu, które poświęciło się głoszeniu Ewangelii posród Indian i Afroamerykanów.

Katarzyna była kobietą modlitwy. Z niej i z Eucharystii czerpała inspirację do działania na rzecz ubogich i pokrzywdzonych, a także do apostolstwa w szpitalach i więzieniach. Walczyła z uprzedzeniami rasowymi i rozpowszechnioną wówczas w Ameryce dyskryminacją rasową. Zakładała szkoły dla Indian i Afroamerykanów i troszczyła się o formację pracujących w nich nauczycieli. Największym jej osiągnięciem było powstanie w 1925 r. «Xavier University» w Luizjanie, pierwszej w Stanach Zjednoczonych wyższej uczelni przeznaczonej głównie dla katolików należących do mniejszości rasowych.

Ciężka choroba spowodowała, że przez ostatnie 18 lat swego życia Katarzyna Drexel pozostała przykuta do łóżka (w 1937 r. z powodu choroby zrezygnowała z urzędu przełożonej generalnej). Lata te spędziła na modlitwie i kontemplacji. Zmarła 3 marca 1955 r. w Cornvell Heights.

11 lat później rozpoczęto dochodzenie kanoniczne dotyczące heroiczności jej cnót zakończone beatyfikacją, której dokonał Jan Paweł II 20 listopada 1988 r.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama