Święty Antoni z Jasnej Góry

Zasadzeni w  domu Pańskim rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga. Wydadzą owoc nawet i  w  starości, pełni soków i  zawsze żywotni, aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, moja Opoka – nie ma w Nim nieprawości.
(Ps 92, 14-16)

Święty Antoni z Jasnej Góry

o. Kamil Szustak OSPPE

Jest w  jasnogórskim sanktuarium miejsce, które po kaplicy z cudownym wizerunkiem Matki Bożej chyba najchętniej odwiedzają pielgrzymi. To XVIII-wieczna kaplica dedykowana św. Antoniemu z Padwy. Każdy pielgrzym wchodzący w progi bazyliki jasnogórskiej odczytuje nad wejściem werset 5 Psalmu 93 w  języku łacińskim Domum Tuam Domine decet sanctitudo – Domowi Twojemu, Panie, przystoi świętość, a potem, wchodząc do czcigodnej świątyni, pierwsze swoje spojrzenie kieruje na ołtarz, w  centrum którego umieszczony jest obraz ukazujący szczególną zażyłość św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus, której to postawy uczy nas Matka Boża. Każdy, kto choć na chwilę zatrzyma się przed tym ołtarzem, z łatwością odnajduje cel swojej pielgrzymki: doświadczenie przyjaźni z Jezusem. Tego można się nauczyć najpiękniej i  najpełniej w  szkole Matki Bożej. Przy Jej Niepokalanym Sercu doskonale rozumiemy, że właściwie to mnie i tobie, każdemu z nas, przystoi świętość. To moje życie ma być domem, któremu przystoi świętość. Jeśli urośnie w  nas taka głęboka świadomość, wtedy dopiero przeżyjemy prawdziwą pielgrzymkę na Jasną Górę, co więcej, odważnie podejmiemy nasze ziemskie pielgrzymowanie do domu Ojca.

Warto zatem rozpocząć wędrówkę po narodowym sanktuarium od kaplicy św. Antoniego, gdzie każdego dnia można spotkać modlących się pielgrzymów. Pewnie modlą się nie tylko o  znalezienie rzeczy zagubionych, ale szukają tak naprawdę czegoś więcej…

To ulubione miejsce Trzeciego Zakonu św. Franciszka. Każdego roku w  tej kaplicy gromadzą się też wierni czciciele Świętego z  Padwy na specjalnej nowennowej Mszy św. odprawianej przez dziewięć kolejnych wtorków poprzedzających dzień św. Antoniego, czczony w liturgii 13 czerwca. Słychać wtedy częściej niż zwykle donośne śpiewy ku czci Świętego, odmawianą litanię, a przede wszystkim indywidualną modlitwę szeptaną przez pielgrzymów, którzy przez szczery dar serca wspomagają biednych i potrzebujących, przychodzących każdego dnia do jasnogórskiej placówki pomocy ubogim.

fragment pochodzi z książki: Elżbieta Polak CUDA ŚWIĘTEGO ANTONIEGO Świadectwa i modlitwy ISBN: 978-83-277-1044-4 wyd.: Wydawnictwo WAM 2015

Wśród modlących się przed kaplicą św. Antoniego z  Padwy pielgrzymów często widziałem dziś już śp. s. Annę, służebniczkę starowiejską, która widząc mnie w tym miejscu na modlitwie, nauczyła mnie prostej modlitwy do Świętego: Bądź pozdrowiony, święty Antoni Padewski, wielki cudotwórco. Pełna jest ziemia i morze cudów Twoich. Przez miłość Dzieciątka Jezus poratuj mnie! Odtąd ta prosta i szczera modlitwa towarzyszy mi każdego dnia od wielu już lat w  mojej osobistej czci dla Świętego, któremu wiele zawdzięczam, zwłaszcza gdy szukam rozwiązania trudnych spraw duchowych i materialnych.

Pomoc św. Antoniego jest niezawodna. Zawsze przysyła on w  odpowiednim czasie dobrych ludzi, dzięki którym udaje się rozwiązać rozmaite problemy. Niech Bóg będzie uwielbiony za dar św. Antoniego, który na zawsze pozostanie świętym całego świata!

Wiele Ty uczyniłeś swych cudów, Panie, Boże mój, a  w  zamysłach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna. I  gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć, będzie ich więcej, niżby można zliczyć.