Relikwie

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Relikwie

(łac. „resztki, szczątki”) Resztki ciała pozostałe po świętych, a także przedmioty ściśle z nimi związane (np. ich ubrania, listy itp.). Od najwcześniejszych stuleci otaczano czcią groby i relikwie męczenników i innych świętych. Wyprawy krzyżowe spowodowały powstanie handlu relikwiami, które zresztą — sprowadzane do Europy — często były fałszywe. Od czasu Soboru Trydenckiego (DH 1821-1823; ND 1255-1257) nauka Kościoła oficjalnego próbowała naprawić nadużycia związane z relikwiami (zob. CIC 1190) i powiązać ogólnie kult świętych, ich obrazów i relikwii z podstawowym okazywaniem czci Bogu (SC 111, LG 51). Na Zachodzie relikwie męczenników i innych świętych zazwyczaj się umieszcza pod stałymi ołtarzami (CIC 1237; zob. Ap 6, 9). Zob. ikona, kult świętych, obrazoburstwo, Sobór Nicejski II, Sobór Trydencki, święty, wyprawy krzyżowe.

opr. mg/mg