Mesjasze ery Wodnika

O hinduskim guru - Sathya Sai Baba

Każdy chrześcijanin słowo „Mesjasz” (hebr. masziach, oraz gr. christos, co tłumaczy się jako „pomazaniec” i oznacza namaszczonego pośrednika Boga) powinien kojarzyć z osobą Jezusa z Nazaretu, który będąc Bogiem, stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia. Jezus przez czterdzieści dni ukazywał się swoim uczniom, po czym wstąpił do nieba. Jeszcze przed śmiercią Jezus zapowiadał swój powrót na ziemię przy końcu czasów (por. Mt 24, 25-27;30;37-39).

Te prawdy wydają się tak oczywiste, że być może niektórzy mogą uznać za niepotrzebne przypominanie ich. A jednak...

Jednak Jezus wiedział, że nie wszystko będzie takie proste, dlatego przestrzegał swoich uczniów: „Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: «Ja jestem» oraz: «Nadszedł czas». Nie chodźcie za nimi!” (Łk 21,8).

W innym miejscu Ewangelii czytamy jeszcze mocniejsze słowa: „ Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. Oto wam przepowiedziałem. Jeśli więc wam powiedzą: «Oto jest na pustyni», nie chodźcie tam! «Oto wewnątrz domu» , nie wierzcie!” (Mt 24,23-25).

Fałszywi mesjasze i prorocy działali na przestrzeni całego okresu istnienia chrześcijaństwa. Również w czasach nam współczesnych pojawiają się ludzie, którzy twierdzą, że są kolejnym wcieleniem Boga i pełnią misję zbawiania ludzkości. Niektórzy z nich potwierdzają prawdziwość swojej misji czyniąc znaki i cuda.

Jednym z nich jest hinduski guru, który każe nazywać siebie Sathya Sai Baba. Urodził się on w 1926 r. w indyjskiej wiosce Puttaparthi niedaleko Bangalore. Jego rodzina wywodziła się z niższej kasty radżów. Kiedy urodził się dano mu imię Sathyanarayana Raju i już od początku, według relacji rodziny i sąsiadów, towarzyszyły mu niespotykane zjawiska. Kiedy skończył 14 lat pojawiły się u niego niezwykłe zdolności (miał rzekomo materializować przedmioty), a sam zaczął uważać siebie za doskonałe wcielenie Sai Baby - indyjskiego ascety z Shirdi (1856-1918). Początkowo zadziwiał ludzi niezwykłymi umiejętnościami, jako bramiński fakir.¹ Ilość jego wyznawców zaczęła szybko rosnąć także poza granicami Indii. Obecnie szacuje się, iż na świecie jest około 50 mln ludzi zafascynowanych jego naukami w tym również w Polsce.

Sai Baba głosi nauki oparte na klasycznym hinduizmie, choć jego uczniowie twierdzą, że są to prawdy uniwersalne. Ten hinduski guru proponuje harmonijne połączenie wszystkich religii. Siebie zaś wskazuje jako przewodnika w tym duchowym synkretyzmie, ponieważ, jak twierdzi, jest pełnym wcieleniem Boga. Przypisuje sobie nawet Jego atrybuty: wszechmoc, wszechobecność i wszechwiedzę. Wyznawcy guru dają świadectwo o jego lewitacjach ² i ukazywaniu się w tym samym czasie w różnych miejscach na świecie.

Sai Baba, chcąc udowodnić wszystkim swoją boskość, podczas spotkań z wiernymi materializuje i rozdaje złote pierścienie, zegarki, kolie z drogocennymi kamieniami oraz uzdrawia chorych. Niektórzy mówią też o fakcie wskrzeszania zmarłych.

Jego specjalnością jest materializowanie popiołu zwanego vibuti ³ o zapachu kadzidła i róż, który hindusi uważają za cudowny, ponieważ ma właściwości lecznicze oraz moc odtwarzania się.

Według relacji jednego z wyznawców Sai Baby, angielskiego pisarza Rona Lainga, guru ten uważa, że robienie cudów leży w jego boskiej naturze, zaś najbardziej znaczącym, jeśli chodzi o cuda, jest fakt utożsamiania się Sai Baby z Chrystusem. Co więcej w rozmowie z tymże pisarzem Sai Baba przyznał, iż jest tym, którego Jezus nazywał Ojcem.⁴ (c.d.n.)