Oświadczenie Konferencji Episkopatu Polski w sprawie redukcji zadłużenia

Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa, będący czasem szczególnej łaski, nawrócenia i pojednania, jest równocześnie wezwaniem do naprawienia krzywd i niesprawiedliwości, którymi naznaczony jest współczesny świat. To skłania nas do refleksji nad wszystkimi problemami, które nękają ludzkość. Mamy wiele powodów do wyrażenia wdzięczności Opatrzności Bożej za łaskę coraz większej troski o pokój i sprawiedliwość w Rodzinie Ludzkiej.

Świadomi jednak jesteśmy faktu, że ubóstwo wielu ludzi, często niezawinione, staje się paraliżującym nas złem. Jubileusz jedynego Zbawiciela wszystkich ludzi — jak wierzymy — skłania nas do wyjścia naprzeciw i wsparcia na miarę możliwości tych, którzy znajdują się na granicy ludzkiej egzystencji.

Istotnym elementem biblijnej idei Jubileuszu jest darowanie krzywd, naprawienie niesprawiedliwości, a także darowanie zaciągniętych długów. Podejmujemy więc w pełni wołanie Ojca Świętego zawarte w Liście Apostolskim Jana Pawła II Tertio millennio adveniente: «Należy wręcz stwierdzić, że działalność na rzecz sprawiedliwości i pokoju w świecie takim jak nasz, naznaczonym przez liczne konflikty i niedopuszczalne nierówności społeczne i ekonomiczne, jest kluczowym aspektem przygotowań i obchodów Jubileuszu. Dlatego chrześcijanie, nawiązując do zasad, zapisanych w Księdze Kapłańskiej (25, 8-28), powinni stać się rzecznikami wszystkich ubogich świata, proponując, aby Jubileusz dał między innymi sposobność do przemyślenia sprawy redukcji, jeśli nie całkowitej likwidacji zadłużenia międzynarodowego, które ciąży na losach wielu narodów» (51).

Kościół, który jest w Polsce, uczestniczył w udręczeniach narodu, który padł ofiarą systemów totalitarnych. I dziś dzieli los wielu córek i synów tego narodu, którzy cierpią biedę, będącą konsekwencją niesprawiedliwości w dziedzinie gospodarczej.

Bardziej jednak niż o sytuacji własnego narodu myślimy o tych narodach, zwłaszcza Południa globu, które obciążone zadłużeniem nie są w stanie dźwignąć się z klęski w dziedzinie gospodarczej. Wymaga to daleko idących reform strukturalnych, gospodarczych, społecznych, ale nade wszystko wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka.

Solidaryzując się z potrzebującymi siostrami i braćmi podejmujemy i uznajemy za własne wszystkie inicjatywy ludzi dobrej woli w tej dziedzinie i poprzez struktury Stolicy Apostolskiej zwracamy się do wszystkich organizmów międzynarodowych, by podjęły decyzje w dziedzinie redukcji, a jeśli to możliwe, umorzenia zadłużenia zwłaszcza krajów ubogich.

Niech wspólne świętowanie Jubileuszu zbliży narody, by budować przyszłe losy świata na braterstwie i solidarności, stanowiących fundament wszelkiego pokoju.

Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi polscy zebrani na 296. zebraniu plenarnym Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 22 października 1998 r.