Trwać w jedności

11 X — XVI-XVII KONGREGACJA

Ambrosius, metropolita Oulu (Finlandia), delegat Patriarchatu Ekumenicznego Konstantynopola

Trwać w jedności

Mam zaszczyt uczestniczyć w tym Synodzie jako bratni delegat, reprezentując Jego Świątobliwość Patriarchę ekumenicznego Konstantynopola Bartłomieja. Obecny Synod jest wydarzeniem najwyższej wagi dla misji i świadectwa Kościoła w XXI w. Wszystkie wysiłki, jakie wspólnie podejmujecie, stanowią wyzwanie również dla nas.

Oficjalny dialog między Kościołem katolickim a Kościołem prawosławnym trwa od ponad dwudziestu lat. Jednym z jego głównych dotychczasowych osiągnięć była wspólna deklaracja na temat sakramentu kapłaństwa w sakramentalnej strukturze Kościoła. Dokument ten w pełni odzwierciedla nasz wspólny pogląd na różne aspekty posługi biskupiej, które zostały już szeroko omówione w licznych wystąpieniach podczas tego Synodu. Od czasów poprzedzających rozłam my wszyscy, chrześcijanie Wschodu i Zachodu, zarówno katolicy, jak i prawosławni, byliśmy zawsze głęboko przekonani, że biskupstwo należy do samej istoty Kościoła.

W Kościele prawosławnym uznanie zdobyła dziś eklezjologia eucharystyczna. Pod jej wpływem coraz większy nacisk kładzie się na rolę biskupa przede wszystkim w posłudze sakramentalnej i duszpasterskiej. W dzisiejszych czasach jako biskupi powinniśmy czuć się powołani, by pomagać poszczególnym ludziom i narodom w odnajdywaniu nadziei, by trwać w jedności opartej na poznaniu i miłości Chrystusa oraz by krzewić świadectwo i ducha pojednania, które pomogą przezwyciężyć strach, nienawiść i przemoc.

Dodam, że jako biskup prawosławny nie śmiem ani nie mam zamiaru poruszać zagadnienia relacji między prymatem a kolegialnością, o którym mówiło wielu z was. Pozwolę sobie jednak wyrazić braterską solidarność z wami.

Pomimo regularnej pracy synodów lokalnych i regionalnych, w świecie prawosławia stoimy dziś przed wieloma trudnymi i jak dotąd nie rozwiązanymi problemami, które dotyczą współpracy między poszczególnymi Kościołami. Już w latach sześćdziesiątych Kościoły prawosławne rozpoczęły przygotowania, by zwołać Wielki Święty Synod, lecz do tej pory osiągnięto raczej niewiele.

Ojciec Święty Jan Paweł II pokazał nam, że oczyszczenie pamięci jest podstawowym aspektem dialogu ekumenicznego. W tym też duchu chciałbym wyrazić wdzięczność za to, że mogę przemawiać podczas waszego Synodu; mam też nadzieję, że jako biskupi, połączeni więzią wzajemnego zaufania i koinonii, będziemy nadal dawali świadectwo jednej wiary, aby świat uwierzył.

opr. mg/mg