Kościół ubogich

6 X — X KONGREGACJA

O. Robert P. Maloney CM
Przełożony generalny Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo — lazarystów

Kościół ubogich

Czytając Instrumentum laboris, który wyraża tyle nadziei, z niepokojem patrzę na długą listę zadań, jakie stoją przed biskupem. Zadaję więc sobie następujące pytanie: gdyby Wincenty a Paulo żył dziś, jakie priorytety wskazałby biskupom? Nasuwają mi się dwie odpowiedzi:

1. Biskup powinien być ojcem i bratem dla ubogich w swojej diecezji (Instrumentum laboris, 141). Wszyscy biskupi muszą dołożyć starań, aby troska Kościoła o ubogich widoczna była w nich samych niczym światełko nadziei. Dostrzegajcie w ubogich samego Jezusa. Kiedy nadejdzie dzień Sądu, Bóg osądzi mnie i nas wszystkich wedle tego właśnie kryterium. «Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić» (Mt 25, 35). Wzywam więc was: bądźcie ojcami, a nawet braćmi dla ubogich. Niech wasza diecezja będzie miejscem, gdzie Kościół naprawdę jest otwarty dla ubogich. Uwrażliwiajcie swoich wiernych — zwłaszcza bogatych — na problemy ubogich; niech razem z wami im służą. Zgromadźcie w jedno starych i młodych, mężczyzn i kobiety, duchowieństwo i laikat, bogatych i ubogich, i zaproście ich do pracy na rzecz najbardziej potrzebujących. Módlcie się z ubogimi. Jedzcie z ubogimi. Planujcie razem z ubogimi, aby zapewnić im wpływ na swoją przyszłość. Celebrujcie Eucharystię wraz z nimi. Dzielcie się z nimi słowem Bożym. Uczcie ich swojej wiary w to, że Królestwo Boże jest tutaj i należy do nich. Pamiętając zaś, że wśród ubogich najsłabszą grupą są niemal zawsze kobiety i dzieci, wspierajcie je w walce o podstawowe prawa ludzkie. Bądźcie ojcami i braćmi ubogich w diecezji.

2. Biskup powinien być ojcem i bratem dla kapłanów swojej diecezji (Instrumentum laboris, 86). Mówcie do nich słowami, które Jezus wypowiedział do apostołów, a które zapisane są w Ewangelii św. Jana (15, 15): «Nazwałem was przyjaciółmi». Nade wszystko, słuchajcie swoich kapłanów. Bądźcie sługami uzdrawiającej łaski Bożej, dodawajcie im odwagi. Módlcie się z nimi, zarówno podczas Eucharystii, jak i w chwilach cichej modlitwy medytacyjnej. Spożywajcie posiłki wraz z nimi. Odpoczywajcie z nimi. Zapewnijcie im bogatą formację początkową i ciągłą. Układajcie plany razem z nimi. Zastanawiajcie się wspólnie nad skutecznymi programami pomocy ubogim w parafiach waszej diecezji. Bądźcie ojcami i braćmi dla waszych kapłanów.

opr. mg/mg