Budowanie wspólnoty

Bp Stephen J. Reichert OFMCap.
Ordynariusz Mendi (Papua-Nowa Gwinea)

Budowanie wspólnoty

Wśród wiernych rozpowszechnia się coraz bardziej nowy obraz biskupa — powinien on być pasterzem żyjącym pośród swojego ludu i człowiekiem bliskim mu jako ojciec, brat i przyjaciel. Pragną oni biskupa, który nie unika kontaktów z ludźmi i żyje zwyczajnie, jest wrażliwy na potrzeby świata i staje się znakiem sprzeciwu w obronie prawdy (Instrumentum laboris, 9. 5).

Biskup, aby skutecznie pełnić zleconą mu posługę, musi przekształcić swoją wspólnotę kapłanów (presbyterium) w prawdziwą wspólnotę braci i współpracowników. Ta więź jest absolutnie niezbędna, bowiem potrójny urząd Chrystusa wobec Kościoła wypełnia się właśnie poprzez owo szczególne kolegium kapłańskie. W konsultacjach w sprawie wyboru bądź przeniesienia biskupa należy uwzględniać przede wszystkim walory prawdziwie ludzkie i duchowe kandydata, które pozwolą mu zbudować więź opartą na prawdziwej wspólnocie wśród podległych mu kapłanów. Umiejętność nawiązywania autentycznych relacji z innymi kapłanami, talent gromadzenia w jedno księży o odmiennych poglądach, dar rozpoznawania i dowartościowywania najlepszych cech innych osób dla dobra wspólnego, umiejętność wzbudzania miłości i szacunku u swoich współpracowników — to przymioty kandydata na urząd biskupi, które są równie ważne jak jego reputacja człowieka wiernego Kościołowi i zatroskanego o rozwój osobistej świętości. W trakcie konsultacji dotyczących wyboru biskupa należałoby także zasięgnąć opinii jak największej liczby księży z danej diecezji.

Wspólnota kapłanów łatwo może poczuć się osamotniona i zagubiona, gdy brakuje biskupa. Dlatego też diecezja nie powinna zbyt długo pozostawać bez pasterza po śmierci, przeniesieniu czy przejściu na emeryturę dotychczasowego biskupa.

Należy dokładnie rozważyć kwestię kanonicznego wieku, w jakim biskup przechodzi na emeryturę — powinien on zostać obniżony, szczególnie tam, gdzie średnia długość życia jest znacznie niższa niż w krajach najbardziej rozwiniętych. Biskupi, którzy z racji wieku i utraty sił nie są w stanie w sposób kompetentny przewodzić wspólnocie kapłanów, zasługują na większe zrozumienie; trzeba im dać większą swobodę w wyborze momentu złożenia urzędu.

opr. mg/mg