Przemówienie przedstawiciela Ekumenicznego Patriarchatu Konstantynopola podczas Synodu Biskupów poświęconego nowej ewangelizacji, 12.10.2012
Jego Eminencja Leon (Makkonen),
arcybiskup Karelii i całej Finlandii, przedstawiciel Ekumenicznego
Patriarchatu Konstantynopola
Czwartek
11 października
Rano Papież na placu św. Piotra koncelebrował z ojcami synodalnymi i z przewodniczącymi krajowych konferencji episkopatów Mszę św. z okazji 50. rocznicy otwarcia Soboru WatykańskiegoII, rozpoczynającą Rok Wiary.
VI kongregacja Synodu odbyła się po południu. Przewodniczył jej kard. Tong Hon, a wzięło w niej udział 250 ojców, z których 11 wygłosiło relacje programowe, a 15 wypowiedziało się w drugiej części kongregacji. Przemawiali także 3 bratni delegaci: przedstawiciel patriarchatu ekumenicznego arcybiskup Karelii i całej Finlandii Leon; przedstawiciel Ekumenicznej Rady Kościołów rumuński metropolita Târgovişte abp Nifon i przewodniczący Konferencji Kościołów Europejskich metropolita Francji Emmanuel. Wypowiedzi ojców dotyczyły sposobu głoszenia Ewangelii współczesnemu człowiekowi, poczynając od środków przekazu o czym mówił abpTadeusz Kondrusiewicz a kończąc na organizacji praktycznych aspektów działalności duszpasterskiej w diecezjach, parafiach i małych wspólnotach ten temat poruszył abp José Dolores Grullón Estrella z Dominikany. Podkreślano też, że żaden środek nie zastąpi osobistego świadectwa każdego chrześcijanina, że trzeba nieść miłość Chrystusa tym, którzy cierpią fizycznie lub duchowo, czy też żyją w niepewności, poszukując, czasem z wielkim wysiłkiem, sensu życia. O problemach osób, które nie mogą przyjmować sakramentów, mówił Włoch, abp Bruno Forte, który wyraził nadzieję, że będzie można przyspieszyć postępowania prawne w sprawach dotyczących orzeczenia nieważności związku małżeńskiego.
To dla mnie wielki przywilej, zaszczyt i radość, że mogę przekazać wam pozdrowienia Jego Świątobliwości Bartłomieja I, arcybiskupa Konstantynopola i Patriarchy Ekumenicznego. Nie będę jednak przemawiał do tego zgromadzenia tylko jako przedstawiciel i gość, ponieważ pilna kwestia Ťnowej ewangelizacjiť jest tematem równie ważnym dla chrześcijan Wschodu, jak dla wielkiego Kościoła rzymskiego.
Z radością przeczytaliśmy Lineamenta, zwłaszcza zawarte w nich słowa uznania dla sposobu, w jaki tradycja, mistagogia i niedawne doświadczenia chrześcijaństwa wschodniego pozwalają patrzeć na dzisiejsze wysiłki ewangelizacyjne. Lecz przede wszystkim doceniliśmy sposób, w jaki potwierdza się, że początkiem ewangelizacji nie jest kaznodziejstwo, ale słuchanie.
Nieprzypadkowo wielki apostoł i ewangelista Jan, którego na Wschodzie nazywamy Janem Teologiem, przedstawiony jest na swojej ikonie z palcem na ustach, co jest znakiem milczenia. To milczenie, jak stwierdza się w w wymowny sposób w Lineamenta, nie jest zalecane z powodu zmęczenia, strachu, wstydu bądź braku wiary, lecz w uznaniu faktu, że jeśli mamy naprawdę być rozmówcami Ťw dialogu ze światemť, jeśli naprawdę mamy należeć do Ťtej samej rodziny ludzkiej, która szuka prawdy o egzystencjiť, to musimy zacząć od początku prawdziwego człowieczeństwa, jakim jest zdumienie, które nas wynosi do doświadczenia transcendencji.
Milczenie, słuchanie i dzielenie się Dobrą Nowiną: oto najlepszy sposób wyrażania naszej miłości do dzisiejszego świata i troski o niego, tak właśnie jak sam Bóg swoją boską ekonomią odpowiedział na nasze zaniedbania, poszukiwania i potrzeby. Tylko wtedy, gdy traktujemy poważnie problemy naszego rozmówcy, sugerując mu Boże rozwiązania, możemy zdobyć i odbudować zaufanie, aby nasze słowa mogły na nowo objawić swoją życiodajną moc, niezależnie od tego, czy są mówione, pisane, czy tweetowane.
A teraz, Ojcze Święty, eminencje, Wasze Miłości, braci i siostry w Chrystusie, ja też zacznę słuchać, tak samo jak uczyni świat.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (11/2011) and Polish Bishops Conference