Przemówienie podczas spotkania delegacji Uniwersytetu Śląskiego z Janem Pawłem II 13.01.2005
Ukochany Ojcze Święty!
Rektor Uniwersytetu Śląskiego i metropolita górnośląski przybywają dziś do Ojca Świętego, aby podziękować za powołanie przed 4 laty Wydziału Teologicznego na naszym Uniwersytecie.
Do niedawna Górny Śląsk słynął z ciężkiej pracy fizycznej, której symbolami były węgiel i stal. Dzisiaj kopalnie i huty ustępują miejsca ośrodkom nauki i kultury. Coraz więcej młodych ludzi pragnie się kształcić. Rozwija się Uniwersytet Śląski z Wydziałem Teologii, który już liczy prawie 1000 studentów. Seminarzystów jest około 200.
Dziękujemy za Wydział Teologiczny, który jest jakby kontynuacją Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie naszym — także moim — profesorem był ks. prof. Karol Wojtyła. Były to lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku. Myślę także o potrzebie współpracy z Papieską Akademią Teologiczną w Krakowie, której księża śląscy wiele zawdzięczają.
Proszę o łaskawe przyjęcie albumu, który ukazuje budowę nowego gmachu Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego. Został niedawno poświęcony przez Jego Eminencję kard. Zenona Grocholewskiego, prefekta Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, i przekazany władzom uniwersytetu.
Wyrażam nadzieję, że obecność w Katowicach Wydziału Teologicznego będzie dla Górnego Śląska znakiem obecności Kościoła wszędzie tam, gdzie współczesny świat szuka sensu, dobra i piękna.
Ojcze Święty!
Dziękuję bardzo serdecznie za ustawiczną więź z Kościołem na Górnym Śląsku, za słowa otuchy i nadziei dla ludzi pracy przekazywane z okazji pielgrzymek do Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach.
To były niezapomniane chwile, gdy Jego Świątobliwość jeszcze jako kardynał metropolita krakowski głosił nam nauki ze wzgórza piekarskiego, a bp Herbert Bednorz zmagał się ze zniewoleniami systemu totalitarnego.
Dziękujemy za upamiętnienie tych trudnych czasów w książce Wstańcie, chodźmy! (s. 142). Dziękujemy i zapewniamy o nieustannej modlitwie w intencjach Pasterza Kościoła powszechnego.
Jakaż to była radość w wielu polskich rodzinach, gdy w czasie ostatniej Wigilii przeczytano słowa Jego Świątobliwości, skierowane do rodziców i dzieci za pośrednictwem «Małego Gościa Niedzielnego».
Ojcze Święty, Bóg zapłać za wszystko! Szczęść Boże!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (3/2005) and Polish Bishops Conference