Należy zwiększyć inwestycje rolnicze w krajach ubogich

Jacques Diouf
Dyrektor generalny FAO

Choć obchody Światowego Dnia Wyżywienia nawiązują do powstania fao i jej działalności w zwalczaniu głodu i niedożywienia, to przede wszystkim uwydatniają, że należy bezzwłocznie pomóc tym wszystkim, którzy w wielu krajach nie mają chleba powszedniego z powodu braku odpowiednich warunków bezpieczeństwa żywnościowego. Dzisiejszy kryzys, który objął wszystkie dziedziny gospodarki bez wyjątku, dotknął szczególnie mocno rolnictwo, gdzie sytuacja staje się dramatyczna. Ze względu na kryzys rządy oraz organizacje międzynarodowe muszą dokonać decydujących i skutecznych wyborów. Aby zagwarantować jednostkom i ludom możliwość zwalczania plagi głodu, trzeba zapewnić im w praktyce dostęp do odpowiedniej i zdrowej żywności. W rzeczywistości jest to konkretny wyraz prawa do życia, które głosi się uroczyście, ale w praktyce wciąż daleko do jego pełnego stosowania.

Temat Światowego Dnia Wyżywienia, który fao wybrała w tym roku, brzmi: «O bezpieczeństwo żywnościowe w czasach kryzysu». Zachęca on do uznania rolnictwa za podstawowy element bezpieczeństwa żywnościowego i, w konsekwencji, za pełnoprawny czynnik działalności gospodarczej. Z tego względu rolnictwu potrzebne są inwestycje i wystarczające środki. Temat ten przypomina i daje do zrozumienia, że dobra stworzone są ze swej natury ograniczone, trzeba zatem podchodzić do nich w sposób odpowiedzialny i sprzyjający bezpieczeństwu, do którego się dąży, również z myślą o przyszłych pokoleniach. Konieczna jest zatem autentyczna solidarność i dalekowzroczne braterstwo.

Realizacja wspomnianych celów pociąga za sobą konieczną zmianę stylu życia i sposobu myślenia. Zobowiązuje wspólnotę międzynarodową i jej instytucje do podejmowania działań właściwych i stanowczych. Mam nadzieję, że owe działania będą sprzyjały kooperacji, mającej na celu ochronę metod uprawy ziemi właściwych każdemu regionowi i uniknięcie nieodpowiedzialnej eksploatacji zasobów naturalnych. Ponadto mam nadzieję, że ta kooperacja będzie chronić wartości typowe dla świata wiejskiego i podstawowe prawa wszystkich tych, którzy uprawiają ziemię. Rezygnując z przywilejów, zysków i korzyści, będzie można realizować te cele dla dobra mężczyzn, kobiet, dzieci, rodzin i wspólnot, zamieszkujących najuboższe regiony planety i najbardziej bezbronnych. Doświadczenie pokazuje, że rozwiązania techniczne, nawet na najwyższym poziomie, nie są skuteczne, jeśli nie uwzględniają najpierw osoby, która jest najważniejsza i która w wymiarze duchowym i materialnym jest punktem wyjścia i celem wszelkiego działania.

Bardziej niż elementarną potrzebą dostęp do żywności jest podstawowym prawem osób i ludów. Tylko wtedy stanie się on rzeczywistością i będzie pewny, jeśli zagwarantuje się odpowiedni rozwój wszystkim regionom. Zwłaszcza dramat głodu można przezwyciężyć, tylko «eliminując wywołujące go przyczyny strukturalne i promując rozwój rolnictwa w krajach najuboższych przez inwestowanie w infrastruktury obszarów wiejskich, w systemy nawadniania, w transport, w organizację rynków, w kształcenie i upowszechnianie właściwych technik rolniczych, czyli pozwalających jak najlepiej wykorzystać zasoby ludzkie, naturalne i społeczno-ekonomiczne, w głównej mierze dostępne na poziomie lokalnym» (Caritas in veritate, 27).

Kościół katolicki, wierny swemu powołaniu, jest bliski najbardziej bezbronnym i promuje oraz wspiera wszelkie działania, dzięki którym każdy lud i każda wspólnota będą dysponowały środkami koniecznymi do zagwarantowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa żywnościowego, i także w nich uczestniczy.

W tym duchu pragnę jeszcze raz złożyć wyrazy mego najwyższego szacunku panu dyrektorowi generalnemu i proszę Boga o obfite błogosławieństwa dla fao, jej pracowników i państw członkowskich.

Watykan, 16 października 2009 r.

opr. mg/mg