Poszukiwanie prawdy jest warunkiem autentycznej wolności

Benedykt XVI

Poszukiwanie prawdy jest warunkiem autentycznej wolności

6 XI 2010 — Wizyta w katedrze w Santiago de Compostela

Księża kardynałowie, drodzy bracia w biskupstwie, szanowni przedstawiciele władz, drodzy księża, seminarzyści, zakonnicy i zakonnice, drodzy bracia i siostry, wszyscy przyjaciele!

po galicyjsku:

Dziękuję arcybiskupowi Santiago de Compostela Julianowi Barrio Barrio za miłe słowa, które do mnie przed chwilą skierował i na które z przyjemnością odpowiadam, serdecznie pozdrawiając wszystkich w Panu i dziękując wam za obecność w tym jakże znaczącym miejscu.

po hiszpańsku:

Pielgrzymowanie nie jest zwykłym odwiedzeniem jakiegoś miejsca, by podziwiać jego bogactwa przyrody, sztuki czy historii. Pielgrzymować oznacza raczej odejść od samego siebie i pójść na spotkanie z Bogiem, tam gdzie On się objawił, tam gdzie łaska Boża ukazała się w szczególnym blasku i wydała wśród wiernych obfite owoce nawróceń i świętości. Chrześcijanie pielgrzymowali przede wszystkim do miejsc związanych z męką, śmiercią i zmartwychwstaniem Pana — do Ziemi Świętej. A także do Rzymu, miasta męczeństwa Piotra i Pawła, oraz do Composteli, która związana z pamięcią o św. Jakubie, przyjmowała pątników z całego świata, pragnących umocnić swego ducha świadectwem wiary i miłości Apostoła

W tym Świętym Roku św. Jakuba także ja, jako Następca św. Piotra, pragnąłem przybyć z pielgrzymką do «Domu św. Jakuba», który przygotowuje się do obchodów osiemsetnej rocznicy swej konsekracji. Przybyłem, by utwierdzić was w wierze i ożywić waszą nadzieję, a także by polecić wstawiennictwu Apostoła wasze pragnienia, wasz trud i pracę dla Ewangelii. Obejmując jego otaczaną czcią figurę, modliłem się również za wszystkich synów i wszystkie córki Kościoła, który ma swój początek w misterium komunii, którą jest Bóg. Przez wiarę zostaliśmy wprowadzeni w tajemnicę miłości, to znaczy Trójcy Przenajświętszej. Jesteśmy w pewnym sensie w objęciach Boga, przemieniani przez Jego miłość. Kościół uosabia te objęcia Boga, w których ludzie uczą się także obejmować swych braci, odkrywając w nich obraz i podobieństwo Boga, które jest najgłębszą prawdą ich istnienia oraz źródłem prawdziwej wolności.

Między prawdą a wolnością istnieje ścisły i niezbędny związek. Uczciwe poszukiwanie prawdy, dążenie do niej jest warunkiem autentycznej wolności. Nie można żyć w jednej bez drugiej. Kościół, który pragnie ze wszystkich swoich sił służyć istocie ludzkiej i jej godności, służy obydwu — prawdzie i wolności. Nie może zrezygnować z żadnej z nich, ponieważ w grę wchodzi istota ludzka, ponieważ powoduje nim miłość do człowieka, będącego «na ziemi jedynym stworzeniem, którego Bóg chciał ze względu na nie samo» Gaudium et spes, 24), i ponieważ bez tego dążenia do prawdy, sprawiedliwości i wolności człowiek zagubiłby samego siebie.

Pozwólcie, że z Composteli, która jest duchowym sercem Galicii i jednocześnie szkołą uniwersalizmu bez granic, zaapeluję do wszystkich wiernych tej umiłowanej archidiecezji oraz wiernych Kościoła hiszpańskiego, by żyli w świetle prawdy Chrystusa i wyznawali wiarę z radością, konsekwentnie i z prostotą w domu, w pracy i przy wypełnianiu obowiązków obywatelskich.

Niech radość z poczucia, że jesteście umiłowanymi dziećmi Boga, skłania was do coraz większego umiłowania Kościoła i do współuczestnictwa w jego dziele niesienia Chrystusa wszystkim ludziom. Proście Pana żniwa, by wielu młodych ludzi podjęło się tej misji w posłudze kapłańskiej i w życiu konsekrowanym; dziś, tak samo jak zawsze, warto poświęcić życie głoszeniu nowości Ewangelii.

Zanim zakończę, pragnę pogratulować i podziękować katolikom hiszpańskim za wspaniałomyślność, z jaką wspierają liczne instytucje miłosierdzia i służące promocji człowieka. Nie przestawajcie wspierać tych dzieł, które przynoszą korzyść całemu społeczeństwu, a których skuteczność stała się szczególnie ewidentna w dobie obecnego kryzysu gospodarczego, a także przy okazji poważnych klęsk żywiołowych, jakie dotknęły wiele państw.

po galicyjsku:

Przepełniony tymi uczuciami, proszę Najwyższego, by obdarzył wszystkich odwagą, z jaką św. Jakub świadczył o Chrystusie zmartwychwstałym, abyście wiernie i wytrwale szli drogami świętości i oddawali siebie dla chwały Boga i dla dobra bliźnich będących w potrzebie. Dziękuję bardzo.

opr. mg/mg