Musicie dawać świadectwo o spotkaniu z Chrystusem

Benedykt XVI

Musicie dawać świadectwo o spotkaniu z Chrystusem

19 VIII 2011 — Przemówienie do młodych zakonnic w klasztorze św. Wawrzyńca w Escorialu

Drogie młode siostry zakonne!

W ramach Światowego Dnia Młodzieży, który odbywa się w Madrycie, z wielką radością spotykam się z wami, które poświęciłyście swą młodość Panu, i dziękuję wam za miłe słowa powitania, jakie do mnie skierowałyście. Dziękuję kardynałowi arcybiskupowi Madrytu za to, że wybrał na to spotkanie tak sugestywne miejsce, jakim jest klasztor św. Wawrzyńca w Escorialu. W jego słynnej bibliotece przechowywane są ważne wydania Pisma Świętego i reguł monastycznych różnych rodzin zakonnych, a wasze życie w wierności otrzymanemu powołaniu również jest cennym sposobem przechowywania Słowa Pana, które rozbrzmiewa w waszych formach duchowości.

Drogie siostry, każdy charyzmat jest słowem ewangelicznym, które Duch Święty przypomina swojemu Kościołowi (por. J 14, 26). Nie na darmo życie konsekrowane «'rodzi się (...) ze słuchania słowa Bożego i przyjmuje Ewangelię jako swoją normę życia'. Życie będące naśladowaniem Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego staje się w ten sposób 'żywą egzegezą słowa Bożego'. (...) 'Z niego wziął początek każdy charyzmat, a każda reguła chce być tego wyrazem', dając początek formom życia chrześcijańskiego, które cechuje ewangeliczny radykalizm» (adhort. apostolska Verbum Domini, 83).

Radykalizm ewangeliczny polega na tym, by «zapuścić korzenie w Chrystusie i na Nim się budować, i umacniać się w wierze» (por. Kol 2, 7), co w życiu konsekrowanym oznacza sięganie do korzeni miłości do Jezusa Chrystusa z niepodzielnym sercem, niczego nie przedkładając nad Jego miłość (por. św. Benedykt, Reguła IV, 21), z oblubieńczym oddaniem, tak jak przeżywali to święci, w stylu Róży z Limy i Rafała Arnáiza, młodych patronów tego Światowego Dnia Młodzieży. O osobistym spotkaniu z Chrystusem, którym karmi się wasza konsekracja, musicie dawać świadectwo z całą jego przemieniającą siłą w waszym życiu; a ma to szczególne znaczenie dzisiaj, kiedy «można stwierdzić swego rodzaju 'usuwanie na dalszy plan Boga', swoistą amnezję, jeśli nie wręcz rzeczywiste odrzucenie chrześcijaństwa i wyrzeczenie się skarbu otrzymanej wiary, co grozi utratą własnej głębokiej tożsamości» (Orędzie na XXVI Światowy Dzień Młodzieży 2011 r., 1). W obliczu relatywizmu i przeciętności rodzi się potrzeba tego radykalizmu, którego świadectwem jest konsekracja jako przynależność do Boga, miłowanego nade wszystko.

Ów ewangeliczny radykalizm życia konsekrowanego wyraża się w synowskiej jedności z Kościołem, ogniskiem domowym dzieci Bożych, zbudowanym przez Chrystusa. W jedności z pasterzami, którzy w imieniu Pana przekazują depozyt wiary, otrzymany za pośrednictwem apostołów, Magisterium Kościoła i chrześcijańskiej tradycji. W jedności z waszą rodziną zakonną — poprzez zachowywanie z wdzięcznością jej autentycznego dziedzictwa duchowego i docenianie również innych charyzmatów. W jedności z innymi członkami Kościoła, jak świeccy, wezwani do dawania świadectwa o tej samej Ewangelii Pana zgodnie z własnym powołaniem.

Wreszcie, ewangeliczny radykalizm wyraża się w posłannictwie, które Bóg zechciał wam powierzyć. Począwszy od życia kontemplacyjnego, które przyjmuje w swych klasztorach Słowo Boga w wymownej ciszy i wielbi Jego piękno w samotności, przez Niego tylko wypełnianej, po rozmaite formy życia apostolskiego, w którym ewangeliczne ziarno wydaje owoce w wychowywaniu dzieci i młodzieży, opiece nad chorymi i osobami starszymi, towarzyszeniu rodzinom, angażowaniu się na rzecz życia, dawaniu świadectwa prawdzie, głoszeniu pokoju i miłości, pracy misyjnej i nowej ewangelizacji, i bardzo wielu innych dziedzinach apostolatu Kościoła.

Drogie siostry, to jest świadectwo świętości, do której Bóg was powołuje, byście bardziej z bliska i bezwarunkowo szły za Jezusem Chrystusem w konsekracji, jedności i misji. Kościół potrzebuje waszej młodzieńczej wierności, zakorzenionej w Chrystusie i na Nim budowanej. Dziękuję za waszą wielkoduszną, całkowitą i wieczystą odpowiedź «tak» na wezwanie Umiłowanego. Niech Maryja Dziewica wspiera wasze młode konsekrowane życie i wam w nim towarzyszy; gorąco pragnę, aby przemawiało ono do wszystkich młodych ludzi, inspirowało ich i oświecało.

Z tymi uczuciami proszę Boga, aby hojnie wynagrodził wielkoduszny wkład osób konsekrowanych w ten Światowy Dzień Młodzieży, i w Jego imię błogosławię was z całego serca. Bardzo dziękuję.

opr. mg/mg