Z przemienionymi oczami i sercem

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

W tę niedzielę obchodzimy liturgiczne święto Przemienienia Pańskiego. Dzisiejsza Ewangelia opowiada, że świadkami tego niezwykłego wydarzenia byli apostołowie Piotr, Jakub i Jan. Jezus wziął ich ze sobą «i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno» (Mt 17, 1), a gdy się modlił, Jego twarz się zmieniła, zajaśniała jak słońce, odzienie zaś Jego stało się białe jak światło. Wtedy ukazali się Mojżesz i Eliasz i rozmawiali z Nim. W tym momencie Piotr powiedział do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza» (w. 4). Zanim skończył mówić, osłonił ich obłok świetlany.

Wydarzenie przemienienia Pańskiego jest dla nas przesłaniem nadziei — z Nim i my tacy będziemy; zachęca nas do spotykania się z Jezusem, abyśmy służyli braciom.

Wejście uczniów na górę Tabor pobudza do refleksji nad znaczeniem oderwania się od spraw światowych, aby podjąć drogę ku temu, co w górze, i kontemplować Jezusa. Chodzi o przygotowanie się do uważnego i modlitewnego słuchania Chrystusa, umiłowanego Syna Ojca, poszukując chwil intymności w modlitwie, które pozwalają na posłuszne i radosne przyjęcie Słowa Bożego. W tym duchowym wznoszeniu się, w tym oderwaniu od rzeczy światowych winniśmy odkrywać uspokajające i odnawiające milczenie medytacji nad Ewangelią, czytania Biblii, które prowadzi do celu obfitującego w piękno, blask i radość. A kiedy tak stajemy z Biblią w ręku i w milczeniu, to zaczynamy odczuwać owo wewnętrzne piękno, tę radość, którą wzbudza w nas Słowo Boże. W tej perspektywie okres letni jest opatrznościowym czasem, aby wzmóc nasze zaangażowanie w poszukiwanie Pana i spotkanie z Nim. W tym okresie uczniowie są wolni od obowiązków szkolnych, i wiele rodzin udaje się na wakacje; ważne jest, aby w okresie odpoczynku i oderwania od codziennych zajęć można było wzmocnić siły ciała i ducha, pogłębiając duchową drogę.

Po cudownym doświadczeniu przemienienia uczniowie schodzili z góry (por. w. 9) z oczyma i sercem przemienionymi przez spotkanie z Panem. Jest to droga, którą możemy przebyć także i my. Coraz żywsze odkrywanie Jezusa nie jest celem samym w sobie, ale pobudza nas do «zejścia z góry», będąc napełnieni mocą Ducha Bożego, aby podjąć nowe kroki nawrócenia, a także nieustannie dawać świadectwo miłości, jako prawu życia powszedniego. Przemienieni obecnością Chrystusa i żarem Jego słowa, będziemy konkretnym znakiem ożywiającej miłości Boga dla wszystkich naszych braci, zwłaszcza dla tych, którzy cierpią, dla samotnych i opuszczonych, dla chorych oraz wielu mężczyzn i kobiet, którzy w różnych częściach świata są upokarzani przez niesprawiedliwość, przez nadużywanie władzy i przemoc.

Podczas przemienienia słychać głos Ojca niebieskiego, który mówi: «To jest mój Syn umiłowany (...) Jego słuchajcie!» (w. 5). Spójrzmy na Maryję, Dziewicę słuchającą, stale gotową na przyjęcie i strzeżenie w sercu każdego słowa Syna Bożego (por. Łk 2, 19). Niech nasza Matka i Matka Boża pomaga nam w stosowaniu się do Słowa Bożego, aby Chrystus stał się światłem i przewodnikiem całego naszego życia. Jej zawierzamy wakacje wszystkich, aby były pogodne i owocne, zwłaszcza lato tych osób, które nie mogą korzystać z wakacji, bo uniemożliwia im to wiek, stan zdrowia lub praca, ubóstwo ekonomiczne lub inne problemy, aby mimo wszystko był to czas odprężenia, umilony przez spotkania z przyjaciółmi i radosne chwile.

Po modlitwie «Anioł Pański» Papież powiedział m.in.:

Drodzy bracia i siostry! Pozdrawiam was wszystkich, rzymian i pielgrzymów z różnych krajów: rodziny, stowarzyszenia, poszczególnych wiernych.

Dzisiaj są obecne różne grupy dzieci i młodzieży. Pozdrawiam was bardzo serdecznie! (...)

Życzę wszystkim udanej niedzieli. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia!

opr. mg/mg