Musimy odważnie walczyć z handlarzami śmierci

Od 29 listopada do 1 grudnia w watykańskiej Nowej Auli Synodu odbywała się międzynarodowa konferencja na temat: «Narkotyki i uzależnienia przeszkodą w integralnym rozwoju człowieka», zorganizowana przez Dykasterię ds. Promocji Integralnego Rozwoju Człowieka. W sobotę 1 grudnia rano, po zakończeniu siódmej i ostatniej sesji obrad, Papież Franciszek przyjął w Sali Klementyńskiej uczestników konferencji, do których — po wprowadzeniu przewodniczącego Dykasterii, kard. Petera Kodwa Appiaha Turksona — wygłosił poniższe przemówienie:

Drodzy Bracia i Siostry!

Z przyjemnością przyjmuję was na zakończenie waszej międzynarodowej konferencji na temat narkotyków i uzależnień. Witam was wszystkich serdecznie i dziękuję kard. Turksonowi za słowa wprowadzenia do naszego spotkania.

W tych dniach omawialiście zagadnienia i problemy związane z niepokojącym zjawiskiem, jakim są narkotyki oraz stare i nowe uzależnienia, które są przeszkodą w integralnym rozwoju człowieka. Wyzwaniem dla całej wspólnoty jako całości są aktualne procesy społeczno-kulturowe i różnego rodzaju patologie, będące pochodną klimatu zsekularyzowanej kultury, którą cechuje kapitalizm konsumpcyjny, poczucie samowystarczalności, utrata wartości, pustka egzystencjalna, nietrwałość więzi i relacji. Narkotyki, jak już wielokrotnie było podkreślane, są bolączką w naszym społeczeństwie, która więzi wiele osób w swoich sieciach. Są one ofiarami, które utraciły swoją wolność na rzecz tego zniewolenia, uzależnienia, które możemy nazwać chemicznym.

Używanie narkotyków powoduje bardzo poważne szkody dla zdrowia, dla życia ludzkiego i dla społeczeństwa, dobrze o tym wiecie. Wszyscy jesteśmy wezwani, by przeciwstawiać się produkcji, przetwarzaniu i dystrybucji narkotyków w świecie. Obowiązkiem i zadaniem rządów jest odważne podejmowanie tej walki z handlarzami śmierci. Handlarze śmierci — nie powinniśmy się obawiać nadawania im tego miana. Sferą coraz bardziej niebezpieczną okazuje się przestrzeń wirtualna — na niektórych stronach internetowych ludzie młodzi, i nie tylko, są wabieni i wciągani w niewolę, z której trudno jest się wyzwolić, a prowadzi to do utraty poczucia sensu życia i niekiedy samego życia. Wobec tej niepokojącej sytuacji Kościół czuje, że pilnie potrzebne jest ustanowienie we współczesnym świecie pewnej formy humanizmu, który przywróciłby osobie ludzkiej centralne miejsce w dyskursie społeczno-ekonomiczno-kulturalnym; humanizmu, opartego na fundamencie «Ewangelii miłosierdzia». Wychodząc od niej, uczniowie Jezusa znajdują inspirację do prowadzenia działalności duszpasterskiej naprawdę skutecznej, aby nieść ulgę, otaczać opieką i uzdrawiać bardzo liczne cierpienia, związane z wielorakimi uzależnieniami obecnymi na scenie ludzkiej.

Kościół w łączności z instytucjami obywatelskimi, krajowymi i międzynarodowymi, oraz z rozmaitymi placówkami edukacyjnymi efektywnie angażuje się w każdej części świata na rzecz zapobiegania szerzeniu się uzależnień, mobilizując swoje siły w zakresie prewencji, leczenia, rehabilitacji i projektów resocjalizacji, aby przywracać godność tym, którzy zostali jej pozbawieni. Żeby przezwyciężyć uzależnienia, potrzebne jest wspólne działanie, które włączałoby rozmaite rzeczywistości obecne na terytorium w realizowanie programów społecznych nastawionych na zdrowie, wsparcie rodzin, a przede wszystkim edukację. W tej perspektywie przyłączam się do oczekiwań, jakie wyraziliście na waszej konferencji, odnośnie do lepszej koordynacji polityk przeciwdziałania narkotykom i uzależnieniom — polityki odizolowane są nieprzydatne; jest to problem ludzki, jest to problem społeczny, wszystko musi być połączone — i tworzenia sieci solidarności i bliskości względem osób, które są naznaczone tymi patologiami.

Drodzy bracia i siostry, bardzo wam dziękuję za wkład, jaki wnieśliście w tych dniach studium i refleksji. Zachęcam was do kontynuowania — w rozmaitych dziedzinach, w jakich działacie — waszej pracy na rzecz pobudzania i wspierania, również dla dobra tych, którzy wyszli z tunelu narkotyków i różnych uzależnień. Te osoby potrzebują pomocy i towarzyszenia ze strony nas wszystkich — dzięki temu będą mogły z kolei one uśmierzać cierpienia bardzo licznych braci i sióstr, przeżywających trudności.

Zawierzam wasze działanie i wasze dobre intencje wstawiennictwu Najświętszej Maryi, Uzdrowienia Chorych, i prosząc was o modlitwę za mnie, z serca błogosławię wam wszystkim, waszym rodzinom i waszym wspólnotom. Dziękuję.

opr. mg/mg