Budujcie kulturę sprawiedliwości i pokoju

Papież Franciszek przyjął na specjalnej audiencji w Auli Pawła VI przedstawicieli Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego (WŻCH), będącej kontynuacją dawnych Sodalicji Mariańskich, oraz związanej z nią Uczniowskiej Ligii Misyjnej. Audiencja miała charakter dialogu. Na zakończenie Franciszek przekazał zebranym nieodczytany tekst przygotowanego uprzednio przemówienia, które publikujemy poniżej.

Drodzy Bracia i Siostry!

Witam was wszystkich, którzy reprezentujecie włoską Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego oraz przedstawicieli różnych grup inspirowanych duchowością ignacjańską, bliskich waszej tradycji formacyjnej i zaangażowanych w ewangelizację i promocję człowieka. Szczególne słowa powitania kieruję do uczniów oraz byłych uczniów rzymskiego Instytutu «Massimo», jak również do delegacji innych szkół prowadzonych przez jezuitów we Włoszech.

Dobrze znam wasze Stowarzyszenie, gdyż byłem jego asystentem krajowym w Argentynie pod koniec lat siedemdziesiątych. Wywodzicie się z sodalicji mariańskich, których początki sięgają czasów pierwszego pokolenia towarzyszy św. Ignacego Loyoli. Jest to długa droga, w czasie której Stowarzyszenie wyróżniało się w całym świecie intensywnym życiem duchowym i zapałem apostolskim swoich członków, antycypując pod pewnymi względami zalecenia Soboru Watykańskiego II odnośnie do roli i służby wiernych świeckich w Kościele. Zgodnie z tą perspektywą wybraliście temat waszego kongresu, odbywającego się pod hasłem «Ponad murami».

Dziś chciałbym wam przedstawić parę wytycznych dla waszej drogi duchowej i wspólnotowej.

Po pierwsze: zaangażowanie w szerzenie kultury sprawiedliwości i pokoju. W obliczu kultury bezprawia, korupcji i konfliktu jesteście wzywani do poświęcania się na rzecz wspólnego dobra, także poprzez tę służbę ludziom, którą jest polityka. Ona to, jak twierdził bł. Paweł VI, «jest najwznioślejszą i wymagającą formą miłości». Jeśli chrześcijanie uchylaliby się od bezpośredniego zaangażowania w politykę, byłoby to sprzeniewierzeniem się misji wiernych świeckich, którzy mają być solą i światłem w świecie, również poprzez tę formę obecności.

Jako drugie priorytetowe zadanie apostolskie wskazuję wam duszpasterstwo rodziny, w myśl pogłębionych refleksji ostatniego Synodu Biskupów. Zachęcam was do pomagania wspólnotom diecezjalnym w opiece nad rodziną, która jest żywotną komórką społeczeństwa, oraz w przygotowywaniu narzeczonych do małżeństwa. Zarazem możecie współpracować w przyjmowaniu tak zwanych «dalekich» — wśród nich niemało jest osób żyjących w separacji, które cierpią z powodu niepowodzenia ich projektu życia małżeńskiego, jak również innych problematycznych sytuacji rodzinnych, które mogą utrudniać także drogę wiary i życia w Kościele.

Trzecie wskazanie, które wam daję, to misyjność. Z przyjemnością dowiedziałem się, że rozpoczęliście wspólną drogę z Uczniowską Ligą Misyjną, która skierowała was na drogi świata, poprzez spotkanie z ludźmi najuboższymi i ze wspólnotami, które najbardziej potrzebują pracowników duszpasterstwa. Zachęcam was do podtrzymywania tej umiejętności wychodzenia i podążania na granice ludzkości najbardziej potrzebującej. Dzisiaj zaprosiliście delegacje członków waszych wspólnot istniejących w krajach, z którymi utrzymujecie relacje partnerskie, zwłaszcza w Syrii i Libanie: narodów udręczonych przez straszliwe wojny — wyrażam im raz jeszcze moją życzliwość i solidarność. Te narody doświadczają godziny krzyża, dlatego dajmy im odczuć miłość, bliskość i wsparcie całego Kościoła. Wasza solidarna więź z nimi niech potwierdza wasze powołanie do budowania wszędzie mostów pokoju.

Wasz braterski styl, który sprawia, że angażujecie się również w programy przyjmowania migrantów na Sycylii, niech uczyni was wielkodusznymi w wychowywaniu młodzieży, zarówno w łonie waszego stowarzyszenia, jak i w szkołach. Św. Ignacy rozumiał, że aby odnowić społeczeństwo, trzeba było zacząć od młodzieży, i zachęcał do otwierania kolegiów. A w nich narodziły się pierwsze sodalicje mariańskie. Zgodnie z tym świetlanym i owocnym stylem apostolskim, również wy możecie aktywnie przyczyniać się do animowania różnych instytucji wychowawczych, katolickich i państwowych, istniejących we Włoszech, tak jak to ma miejsce w wielu częściach świata. U podstawy tego waszego działania pasterskiego niech zawsze będzie radość ewangelicznego świadectwa, połączona z delikatnym podejściem i szacunkiem dla drugiego.

Maryja Dziewica, która swoim «tak» zainspirowała waszych założycieli, niech wam wyjedna łaskę, byście odpowiadali bez zastrzeżeń na powołanie do bycia «światłem i solą» w środowiskach, w których żyjecie i pracujecie. Niech wam towarzyszy także moje błogosławieństwo, którego z serca udzielam wam wszystkim i waszym rodzinom. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie.

opr. mg/mg