Rozważanie przed "Anioł Pański" 7.12.97

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański" 7.12.1997, "Bóg chce zamieszkać wśród ludzi"

1. Obchodzimy dzisiaj II Niedzielę Adwentu. Ten czas pozwala słowu Bożemu przeniknąć głębiej nasze serca i umysły, aby Duch Święty mógł nas przygotować na godne przyjęcie Pana, który przychodzi.

W dzisiejszej liturgii na pierwszy plan wysuwa się postać Jana Chrzciciela, proroka, który został posłany, aby przygotować drogę Mesjaszowi. Jego głos jest wołaniem «na pustyni», gdzie Jan przebywał i gdzie — jak pisze ewangelista Łukasz — «skierowane zostało słowo Boże» do niego (Łk 3, 2), czyniąc zeń zwiastuna Królestwa Bożego.

Czyż i my nie powinniśmy przyjąć jego wezwania do nawrócenia, do skupienia, do wyrzeczenia — my, którzy żyjemy w epoce coraz bardziej narażonej na niebezpieczeństwo rozproszenia, wewnętrznego nieładu, kultu pozorów? Obraz «pustyni» kojarzy się odruchowo z samotnością, zagubieniem i lękiem, ale «pustynia» jest także opatrznościowym miejscem spotkania z Bogiem.

2. Wołanie Jana Chrzciciela rozbrzmiewa z pokolenia na pokolenie: «Przygotujcie drogę Panu, prostujcie Jemu ścieżki; każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi» (por. Łk 3, 4-5). Jakże naglące i aktualne jest to wezwanie, zarówno dla każdego człowieka, jak i dla całych społeczeństw! Bóg chce zamieszkać wśród ludzi żyjących w każdym miejscu i w każdym czasie i wzywa ich do współpracy w dziele zbawienia.

Co jednak mamy czynić? Odpowiada nam dzisiejsza liturgia: mamy «prostować» wypaczenia i niesprawiedliwości, «wypełniać» pustkę, która oznacza brak dobra, miłosierdzia, poszanowania i zrozumienia bliźnich; «zrównywać» przeszkody wzniesione przez pychę i przemoc; «wygładzać» to wszystko, co sprzeciwia się wolności i godności życia ludzkiego. Tylko w ten sposób można się naprawdę przygotować na święta Bożego Narodzenia.

3. W wigilię uroczystości Niepokalanego Poczęcia kierujemy wzrok ku Maryi, pokornej Służebnicy Pańskiej, która współpracowała z dziełem Ducha Świętego.

Ten sam Duch, który rozniecił płomień wiary, nadziei i miłości w Jej Niepokalanym Sercu, niech odnowi nasze sumienia, abyśmy się przygotowali, wyrównując drogi sprawiedliwości i dobra, na przyjęcie Emmanuela, Boga z nami.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama