Miłość Boga i człowieka najważniejsza

14 grudnia 2002 r. Jan Paweł II przyjął na audiencji przedstawicieli Federacji Chrześcijańskich Organizacji Służby Międzynarodowej (FOCSIV), która w tym roku obchodzi 30-lecie swego istnienia. Skupia ona 56 organizacji pozarządowych z pięciu kontynentów, w których pracuje ponad 66 tys. wolontariuszy zaangażowanych w realizację 452 programów pomocy i rozwoju. W przemówieniu Ojciec Święty zwrócił uwagę na chrześcijańską inspirację Federacji, dzięki której działalność wolontariuszy staje się prawdziwym apostolatem, ukazującym opatrznościową miłość Ojca niebieskiego.

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Z radością witam i pozdrawiam każdego z was, którzy reprezentujecie tutaj katolickie stowarzyszenia międzynarodowego wolontariatu, zrzeszone w FOCSIV — Federacji Chrześcijańskich Organizacji Służby Międzynarodowej.

Szczególnie serdecznie pozdrawiam asystenta kościelnego, jak również przewodniczącego waszej Federacji, któremu dziękuje za serdeczne słowa, wyrażające uczucia was wszystkich.

2. W tych dniach odbywa się doroczne zgromadzenie waszej Federacji; w bieżącym roku nabiera ono szczególnego znaczenia, upływa bowiem trzydzieści lat od założenia FOCSIV. Powstała ona po Soborze Watykańskim II, z inicjatywy kilku wiernych świeckich, popieranych w swych zamiarach przez mojego czcigodnego poprzednika, sługę Bożego Pawła VI.

Od początku swego istnienia wyróżniała się ona — w dziedzinie współpracy między narodami — nieustannym zaangażowaniem na rzecz rozwoju «najmniejszych», dzięki wielkodusznej działalności tysięcy wolontariuszy, wysyłanych od 1972 r. po dzień dzisiejszy do krajów tzw. Trzeciego Świata przez rozmaite organizacje, wchodzące w skład Federacji. Te wasze stowarzyszenia działają obecnie na pięciu kontynentach, gdzie we współpracy z Kościołami lokalnymi oraz z misjonarzami realizują ważne projekty solidarności.

3. Tym, co cechuje waszą zasłużoną Federację, powołaną do działania wspólnie z licznymi innymi instytucjami, mającymi na celu pomoc społeczną oraz promocję człowieka, jest inspiracja chrześcijańska, która nadaje kierunek tej działalności i podtrzymuje ją w tak wielu regionach świata.

W Piśmie Świętym obowiązek miłości bliźniego związany jest z przykazaniem umiłowania Boga całym sercem, całą duszą i całą mocą (por. Mk 12, 29-31). Miłość bliźniego realizuje w pełni polecenie Chrystusa, jeżeli zakorzeniona jest w miłości do Boga.

Chrześcijanin jest zobowiązany do tego, by w jakiś sposób «namacalny», poprzez swoje poświęcenie dla braci, ukazywał opatrznościową miłość Ojca niebieskiego. Miłość bliźniego, by była bezwarunkowa i niestrudzona, musi podsycać żar miłosiernej miłości Bożej. Wymaga to długotrwałej modlitwy, ciągłego wsłuchiwania się z uwagą w słowo Boże, a przede wszystkim uczynienia tajemnicy Eucharystii centrum własnego życia.

4. Sekretem skuteczności każdego waszego projektu jest więc nieustanne odniesienie do Chrystusa. Właśnie o tym dało świadectwo wielu waszych przyjaciół, którzy wyróżnili się jako autentyczni i wielkoduszni słudzy Ewangelii, niekiedy składając nawet ofiarę z życia.

Biorąc z nich przykład, drodzy bracia i siostry, pracujcie dalej z ufnością. Co więcej, wzmóżcie waszą apostolską gorliwość, aby odpowiadać na nie cierpiące zwłoki potrzeby tych, którzy dziś muszą żyć w nędzy czy opuszczeniu.

Niech Niepokalana Dziewica otacza was opieką, byście stali się budowniczymi sprawiedliwości i pokoju.

W tym duchu życzę wam tu obecnym oraz waszym stowarzyszeniom bogatej i owocnej pracy apostolskiej. W związku z bliskim już Bożym Narodzeniem składam gorące życzenia wam oraz waszym rodzinom i zapewniając o pamięci w modlitwie, z serca was błogosławię.

opr. mg/mg