Wasza służba jest niezbędna dla społeczeństwa

Kolejnym po międzynarodowym Jubileuszu Dzieci (por. «L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 2/2000, s. 25) wydarzeniem związanym z Rokiem Świętym był krajowy Jubileusz Policji Miejskiej we Włoszech. Obchodzono go 20 stycznia, w dniu liturgicznego wspomnienia św. Sebastiana, którego Pius XII ogłosił w 1957 r. patronem policji miejskiej. (Św. Sebastian był dowódcą gwardii cesarskiej za czasów Dioklecjana i został skazany na śmierć za pomoc okazywaną chrześcijanom w czasie prześladowań, rozpętanych przez tego cesarza.) Przedstawiciele policjantów przybyli w liczbie ok. 8 tys. z całych Włoch wraz ze swymi kapelanami oraz z rodzinami. Był z nimi również minister spraw wewnętrznych Enzo Bianco, komendanci i burmistrzowie wielu miast. Zgromadzonych na placu św. Piotra powitał archiprezbiter Bazyliki Watykańskiej kard. Virgilio Noč. Policjanci weszli kolejno do świątyni przez Drzwi Święte, po czym uczestniczyli w Eucharystii sprawowanej przez kard. Camillo Ruiniego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Włoch, oraz ks. Luigiego Malorgiu, krajowego kapelana policji miejskiej. «Wasza praca jest obowiązkiem, ale jest także dziełem miłości i miłosierdzia» — powiedział w homilii kard. Camillo Ruini, życząc policjantom, aby chrześcijański duch pozwalał im zawsze traktować swoją pracę jako autentyczną służbę Bogu i ludziom.

Po Mszy św. do Bazyliki Watykańskiej przybył Jan Paweł II, który przeszedł główną nawą świątyni, błogosławiąc i witając się ze zgromadzonymi. «Duchowy wymiar Jubileuszu — powiedział do nich — winien skłonić każdego do zastanowienia się nad tym, jak w rzeczywistości wypełnia nakaz wierności Ewangelii, do której Bóg powołuje go w konkretnych okolicznościach jego życia». Poniżej zamieszczamy tekst papieskiego przemówienia.

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Z wielką radością witam serdecznie każdego z was — funkcjonariuszy policji miejskiej z całych Włoch, którzy obchodzicie swój jubileusz w dniu waszego niebieskiego patrona, św. Sebastiana.

Witam przede wszystkim kard. Camillo Ruiniego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Włoch, który przewodniczył waszej jubileuszowej Eucharystii. Zwracam się także do pana ministra spraw wewnętrznych Enzo Bianco, do obecnych tu burmistrzów i przedstawicieli władz, dziękując im za uczestnictwo w tym doniosłym i głębokim doświadczeniu wiary. Wraz z nimi witam wasze rodziny i wszystkich obecnych.

Pełnicie trudną, ale niezbędną służbę społeczeństwu, nie szczędząc wysiłków, aby zapewnić ład i porządek w miastach. To wy pomagacie mieszkańcom ośrodków miejskich i okolic przestrzegać praw, które są podstawą zgodnego i harmonijnego współżycia; dzięki wam osoby niepełnosprawne i niepełnoletnie mogą uzyskać cenną pomoc, gdy napotykają trudności; środowisko naturalne, dobra publiczne i prywatne zostają zabezpieczone, a zdrowie obywateli jest skutecznie chronione dzięki waszym konsekwentnym działaniom prewencyjnym. Ponadto ułatwiacie poszczególnym osobom kontakty z władzami i urzędami komunalnymi. Z kolei w chwilach szczególnie trudnych stajecie się pośrednikami czynnej solidarności całej wspólnoty.

Łatwo się domyślić, że wszystko to nakłada na was ogrom zadań, które wymagają konsekwencji i ofiarnego zaangażowania w służbę wspólnemu dobru, a także wrażliwości na człowieka, poczucia odpowiedzialności, niewyczerpanej cierpliwości i postawy akceptacji wobec wszystkich. Są to niełatwe umiejętności, dlatego tak ważne jest, abyście mogli liczyć na pomoc Bożą.

2. W takiej perspektywie wiary przybywacie tu dzisiaj z wszystkich stron Włoch, aby obchodzić Jubileusz, to znaczy czas łaski, w którym Bóg daje nam możliwość poddania się głębokiemu oczyszczeniu wewnętrznemu oraz pomaga w realizacji dobrych postanowień. Pojednany wewnętrznie z Bogiem, chrześcijanin może się stać prawdziwym twórcą pokoju pomiędzy braćmi i siostrami, których napotyka na swojej drodze.

Ten głęboki i duchowy wymiar Jubileuszu winien skłonić każdego do zastanowienia się nad tym, jak w rzeczywistości wypełnia nakaz wierności Ewangelii, do której Bóg powołuje go w konkretnych okolicznościach jego życia.

Rok Jubileuszowy staje się zatem niezwykłą sposobnością do weryfikacji postaw indywidualnych i zbiorowych, która ma odnowić nasze zaangażowanie w budowę nowej cywilizacji opartej na Ewangelii, to znaczy cywilizacji miłości.

Świadomość, jaką budzą w chrześcijaninie słowa Chrystusa: «Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili» (Mt 25, 40), winna skłaniać go do właściwego wykonywania swojego zawodu, pojmowanego jako akt miłości do Chrystusa i do bliźnich.

3. Drodzy bracia i siostry! Jubileusz, zapraszając do przekroczenia progu Drzwi Świętych — symbolu Chrystusa, który nas przyjmuje i wprowadza w nowe życie — otwiera przed każdym wizję autentycznego człowieczeństwa i głębszej wiary, przejawiającej się w codziennym wypełnianiu obowiązków zawodowych. W szczególny sposób wzywa was do przestrzegania i troski o przestrzeganie prawa ludzkiego, jeżeli nie jest ono sprzeczne z prawem Bożym; żąda od was, byście byli twórcami harmonijnego współżycia, które jest skutkiem wypełniania codziennych obowiązków i usuwania konfliktów między ludźmi; przynagla was, byście w każdych okolicznościach okazywali solidarność, zwłaszcza z najsłabszymi i bezbronnymi; nakazuje wam, byście strzegli prawa do życia, zapewniając bezpieczeństwo ruchu drogowego i nietykalność osób.

Pełniąc tę misję, zachowujcie zawsze świadomość, że każdy człowiek jest kochany przez Boga, jest Jego stworzeniem i zasługuje na akceptację i szacunek. Każda ludzka istota kryje w sobie skarb dobroci i nadziei, która często zostaje niestety stłumiona przez niesprawiedliwość i przemoc. Jesteśmy wszyscy wezwani, aby zwracać się do siebie nawzajem z odpowiedzialną życzliwością, bo tylko miłość mająca źródło w Bogu zdolna jest przemienić człowieka i pobudzić jego wzrost. Niech łaska Jubileuszu odnowi ducha wiary, z jakim oddajecie się swojej pracy, skłaniając was do przeżywania jej w sposób jeszcze bardziej świadomy, ofiarny i wielkoduszny.

4. Jestem pewien, że jeśli tak będziecie postępować, nie tylko odkryjecie na nowo, jakie znaczenie ma wasza cenna służba dla obywateli, ale doświadczycie też, że została wam powierzona rola wychowawcza, która zapewniając odpowiednią jakość relacji międzyludzkich, buduje społeczność, w której wszyscy mogą żyć lepiej i spokojniej.

Wypowiadając to życzenie, modlę się o Bożą pomoc dla was i dla waszej pracy, abyście mogli być autentycznymi twórcami zgody i sprawiedliwości. Niech wspomaga was w codziennej pracy wasz patron św. Sebastian, który potrafił wspaniale połączyć wierność Bogu z wiernością prawomocnym rozporządzeniom państwa, ale nie zawahał się oddać życia i stawić czoło męczeństwu, aby urzeczywistnić nieprzemijalne wartości, jakie odkrył idąc za Chrystusem. Jego przykład niech będzie dla was zawsze zachętą i oparciem!

Zawierzam was macierzyńskiej opiece Najświętszej Panny i z serca udzielam każdemu z was, waszym kolegom i waszym rodzinom specjalnego Apostolskiego Błogosławieństwa.

opr. mg/mg