Nobile subsidium liturgicae

Znakomite wsparcie dla Liturgii, tj. Muzyka Sakralna, która w szczególny sposób zwykła pobudzać do pobożności, była w minionych wiekach i jest obecnie przedmiotem troski ze strony Stolicy Apostolskiej, co wspaniale potwierdzają dokumenty Biskupów Rzymskich. W tej bowiem sprawie wiele uczynili: św. Pius X Pismem zaczynającym się od słów: Tra le sollecitudini dell'officio pastorale, a wydanym z własnej woli dnia 22 listopada 1903 roku; Plus XI Konstytucją Apostolską Divini cultus sanctitatem, wydaną dnia 20 grudnia 1928 roku; Pius XII encykliką, nazwaną od pierwszych słów Musicae sacrae disciplina z dnia 25 grudnia 1955 roku oraz przepisami nazwanymi Instructio de Musica sacra et sacra Liturgia, wydanymi dnia 3 września 1958 roku. Wreszcie Jan XXIII przypomniał akta swoich Poprzedników i ochoczo poparł studium i rozwój Muzyki Sakralnej. W związku z tym wypada wspomnieć List, zaczynający się od słów: Iucunda laudatio, który skierował dnia 8 grudnia 1961 roku do umiłowanego syna Hygina Anglés Pamies, Przewodniczącego Papieskiego Instytutu nauczania Muzyki Sakralnej, z racji 50 - lecia założenia tego Instytutu oraz sam Sobór Powszechny Watykański Drugi, który wśród licznych spraw jakimi się zajmował poruszył również i to zagadnienie.

Myślą tych Papieży było, aby wszystko cokolwiek przyczynia się do rozwoju wspaniałej sztuki Muzyki Sakralnej, zespoliło się i ściślej związało ze Stolicą Apostolską; ażeby Stolica Apostolska miała do dyspozycji jakiś instytut międzynarodowy, przy pomocy którego byłaby informowana o potrzebach w zakresie Muzyki Sakralnej, a także były wprowadzane w życie wskazania Najwyższej Władzy Kościelnej dotyczące Muzyki Sakralnej; ponadto, ażeby zwłaszcza nieść misjonarzom pomoc w rozwiązaniu poważnej i wielkiego znaczenia sprawy związanej z Muzyką Sakralną na terenach misyjnych, jak również, by w odpowiedni sposób uzgodnić różne poczynania w tej materii; wreszcie, by popierać dzieła Muzyki Sakralnej wydawane drukiem oraz studia o dziedzictwie tej sztuki przejętej od przodków.

W tym zaś, co zostało powyżej nazwane przepisami o Muzyce Sakralnej⁽¹⁾, Poprzednik Nasz, śp. Pius XII radził, aby powiększać liczbę stowarzyszeń, tworzonych dla rozwoju muzyki sakralnej oraz dokonywać ich zjednoczenia czy to w skali narodowej czy międzynarodowej w tym celu, by ta nauka i sztuka pomyślnie się rozwijała.

Wypełniając zatem to życzenie i przychylając się chętnie do zgodnych wniosków przedstawionych Nam przez Biskupów niektórych krajów, postanawiamy oraz mocą niniejszego Pisma zarządzamy, co następuje:

I. - Ustanawia się w sposób kanoniczny Międzynarodowe Stowarzyszenie Muzyki Sakralnej, które posiada osobowość moralną, a którego siedzibą będzie Rzym.

II. - Jego Patronom Jest każdorazowy Kardynał Prefekt Świętej Kongregacji Obrzędów.

III. - Zadaniem tego Stowarzyszenia jest popieranie współpracy i zgodnej działalności między jak najliczniejszymi (stowarzyszeniami), jakie są na świecie i przynależą do jakiegokolwiek narodu, w celu rozwoju muzyki Sakralnej i osiągnięcia postępu zgodnie z przepisami Kościoła.

IV. - Członkami tego Międzynarodowego Zrzeszenia Jedni są na podstawie prawa własnego, inni jako agregowani:

1. Członkami na podstawie prawa własnego są Instytuty Muzyki Sakralnej, zatwierdzone przez Stolicę Apostolską oraz Zrzeszenia Muzyki Sakralnej odpowiednio uznane przez prawowitą władzę kościelną.
2. Członkami zaś agregowanymi są inne Instytuty i Zrzeszenia według uznania Zespołu Moderatorów.
3. Również i osoby prywatne mogą należeć do Stowarzyszenia jako agregowane, na warunkach jednak określonych przez tenże Zespół Moderatorów.

V. - Gdy chodzi o strukturę Stowarzyszenia, to składa się ono z Rady Generalnej, z Zespołu Moderatorów oraz z Sekretariatu:

1. Rada Generalna składa się z wszystkich członków razem zebranych.
2. Zespół Moderatorów, który kieruje Radą Generalną i samym Stowarzyszeniem, stanowi Przewodniczący i dwóch jego zastępców. Wszyscy ci są mianowani przez Papieża, na wniosek samej Rady, a sprawują swój urząd przez trzy lata, tj. do następnego Międzynarodowego Zjazdu Muzyki Sakralnej, o czym mowa w statucie n. VI,b.
3. Sekretariat składa się z Sekretarza i Skarbnika. Obydwaj są mianowani, bez określenia czasu, przez Zespół Moderatorów, a powinni mieszkać w Rzymie.

VI.

1. Rada Generalna, posiadająca najwyższą władzę, decyduje o wszystkim, co dotyczy samego Stowarzyszenia. Rada bada ponadto i zatwierdza sprawozdanie o pracy dokonanej przez Zespół Moderatorów. Rozważa sprawę przyszłych wydatków oraz przychodów i rozchodów Stowarzyszenia.
2. Zwyczajnie zbiera się co trzy lata, na Międzynarodowych Zjazdach Muzyki Sakralnej, o ile inaczej nie zostało postanowiono.
3. W Radzie Generalnej głos decydujący posiadają wszyscy członkowie należący na podstawie prawa własnego oraz Delegat każdego kraju, wybrany przez Biskupów. Głos doradczy i głos bierny posiadają wszyscy członkowie.

VII. - Zadaniem Zespołu Moderatorów jest wykonywanie tego, co zostanie określone przez Radę Generalną.

VIII. - Sekretariat wykonuje to wszystko, co należy do zadań sekretarza i co wchodzi w zakres spraw finansowych - pod kierownictwem Przewodniczącego, albo jeżeli tak się zdarzy, obydwu razem Wiceprzewodniczących. Wszyscy ci biorą na siebie ryzyko sprawy i odpowiedzialność.

IX. - W imieniu Stowarzyszenia występuje Przewodniczący, a gdy on jest przeszkodzony, razem obydwaj jego zastępcy.

X. - Podstawę materialną Stowarzyszenia stanowią składki członków, ofiary zebrane wśród żyjących lub przekazane testamentem przez pobożnych dobrodziejów oraz dochody uzyskane z działalności Stowarzyszenia.

XI. - Zespół Moderatorów powinien przygotować normy wykonawcze dla tych statutów, które ma przedstawić Radzie Generalnej dla przedyskutowania i zatwierdzenia.

To zarządzamy i postanawiamy bez względu na cokolwiek przeciwnego.

Dan w Rzymie, u św. Piotra, dnia 22 listopada, w uroczystość św. Cecylii, 1963 roku, pierwszego Naszego Pontyfikatu.

PAULUS PP. VI