Michał Archanioł w Piśmie Świętym

ks. Gabriel Amorth, Angela Musolesi

ŚWIADECTWO EGZORCYSTY

Wywiad z ks. Gabrielem Amorthem, światowej sławy egzorcystą

ISBN: 978-83-60703-84-7

wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008

Michał Archanioł w Piśmie Świętym

Imię Michał pochodzi z języka hebrajskiego Mi Kha El, co znaczy: „Któż, jak Bóg?”. Odpowiedź, którą dał Michał na szalony krzyk Lucyfera Non serviam!, była wypowiedzeniem wojny między dobrem i złem, która jest ideą przewodnią historii.

Imię to pojawia się pięć razy w Biblii. Trzy razy w Starym Testamencie (w Księdze Daniela: 10,13; 10,20-21; 12,1), w którym ostatni cytat jest słynnym proroctwem: „W owym czasie wystąpi Michał, wielki Książę, który czuwa nad dziećmi twojego narodu”. Dwa razy w Nowym Testamencie: w Liście Judy (1,9), w którym mówi się o jego bitwie z szatanem o ciało Mojżesza, i w Apokalipsie (12,7-
-8), gdzie jest przedstawiona jego walka w niebie ze zbuntowanymi aniołami.

Benedyktyn Giovanni Monelli w swoim doskonałym studium pisze: „W tych tekstach Michał jest znakiem czci i chwały Boga przeciw zbuntowanym aniołom. Jest również opiekunem Kościoła, «Izraela Boga», jak to było z Izraelem starożytnego Przymierza. Dlatego też ukazuje się nam jako potężny strażnik Izraela, militarny i waleczny, z niezwyciężonym mieczem. Z tego powodu jego postać ukazuje się w aureoli światła, wzbudza entuzjazm w swoich czcicielach. Jego misja trwa dalej w Kościele Chrystusa i w walce o zwycięstwo dobra nad złem, Chrystusa nad szatanem”.

Pismo Święte i liturgia katolicka przypisują ponadto świętemu Archaniołowi tytuły psicagogo (ten, który przedstawia dusze Bogu) i psicopompo (anioł, który od chwili przedstawienia Bogu duszy każdego człowieka najdoskonalej waży jego zasługi i winy w celu wydania Bożego wiecznego sądu).

Massimo Viglione, Artykuł z czasopisma „Radici Cristiane”

(„Chrześcijańskie korzenie”), nr 7, wrzesień 2005

opr. aw/aw