Dla dobra Kościoła w Polsce

Abp Józef Kowalczyk

Dla dobra Kościoła w Polsce

W kontekście wielkiego wydarzenia, jakim był wybór kard. Karola Wojtyły, arcybiskupa metropolity krakowskiego, na Stolicę Piotrową 16 października 1978 r., powstała na życzenie Ojca Świętego polska edycja «L'Osservatore Romano» obok innych istniejących wydań językowych tego pisma.

Nie wystarczało bowiem, jak się wydawało, publikowanie we włoskim dzienniku «L'Osservatore Romano», będącym półoficjalnym organem Stolicy Apostolskiej, czy w innych wersjach językowych dokumentów Ojca Świętego, które w dużej mierze były redagowane po polsku. Polacy — w kraju i za granicą — mieli do tego specjalny tytuł, aby móc czytać myśli Ojca Świętego, wyrażone słowem pisanym czy mówionym, we własnym, ojczystym języku.

Praktyczna realizacja dzieła wymagała wielu zabiegów organizacyjnych w strukturach redakcji «L'Osservatore Romano», a także wielu uzgodnień z władzami PRL, związanych z ustawą o cenzurze, przesyłaniem do Polski czasopisma wydawanego za granicą, dystrybucją w kraju. Uzgodnienia te musiały również objąć różne kwestie finansowe. Bardzo ważną sprawą było znalezienie odpowiednich osób do wykonywania prac redakcyjnych w Rzymie.

Ostatecznie ustalono, że polskie wydanie «L'Osservatore Romano» będzie miesięcznikiem, a redakcją zajmie się ks. Adam Boniecki MIC z «Tygodnika Powszechnego». Zaprosił on do współpracy dra Stefana Frankiewicza z «Więzi» oraz inne osoby.

Problemem koniecznych uzgodnień w kraju zajęła się Konferencja Episkopatu Polski. Abp Bronisław Dąbrowski, sekretarz generalny Konferencji, dzięki swojemu dynamizmowi i doświadczeniu znalazł zadowalające rozwiązania. Dystrybucja pisma została zlecona ojcom franciszkanom z Niepokalanowa, a następnie księżom pallotynom z Warszawy.

Publikacja pierwszych numerów miesięcznika wymagała dużego wysiłku i zaangażowania, również z tego powodu, że była to sprawa precedensowa w polskiej rzeczywistości — konieczne było wypracowanie stylu współpracy z instytucjami Stolicy Apostolskiej, zasad doboru materiałów itd. Pojawienie się polskiej edycji «L'Osservatore Romano» na rynku wydawniczym zostało dobrze przyjęte, a pismo stało się pierwszym źródłem dokumentacji pontyfikatu Jana Pawła II. Zawierało bowiem materiał, do którego trudno było dotrzeć w inny sposób. Zamieszczane w nim były przemówienia, homilie, listy, telegramy, encykliki itp.

Później opieka redakcyjna nad polską edycją została powierzona ks. Czesławowi Drążkowi SJ, który prowadzi miesięcznik do dnia dzisiejszego. Należą się słowa uznania dla obecnego redaktora wydania polskiego «L'Osservatore Romano» i osób współpracujących za dalszy rozwój pisma, a także za to, że na bieżąco jest dokumentowany pontyfikat Ojca Świętego Jana Pawła II. Jest to wielka praca, wymagająca wielu wyrzeczeń i identyfikowania się z powierzonym zadaniem, którą o. Czesław wraz ze współpracownikami wykonuje w sposób przykładny i godny naśladowania.

25-lecie jest dobrą okazją, aby wyrazić uznanie i złożyć najlepsze życzenia dalszej owocnej pracy dla Kościoła powszechnego i Kościoła w Polsce.

Abp Józef Kowalczyk
Nuncjusz apostolski w Polsce

opr. mg/mg