Chleb Życia

Temat: Chleb Życia

Naród wybrany doskonale znał cenę chleba. Wiedzieli, co uczynił dla nich Bóg, dając im mannę z nieba. Wszak człowiek na tym Bożym świecie beza pomocy z wysoka sam z siebie jest tylko wędrowcem na pustyni. Jest zbłąkanym cudzoziemcem na ziemi, która do niego nie należy. Dlatego też naród wybrany z taką dumą odnosił się do Świątyni, która stanowiła o tożsamości narodu, dawała poczucie pewnej autonomii w czasie rzymskiej okupacji. Rzymianie szanowali tę autonomię i nauczyli się pilnować własnych interesów nie depcząc miejsc, które dla Izraelitów były święte.
Jezus zapowiadając ustanowienie Eucharystii, w rozmowie z rodakami odnosi się do chleba, jaki Bóg zesłał ludowi na pustyni. Manna była bowiem szczególnym znakiem. Stanowiła dowód, ze nawet w niegościnnych pustynnych warunkach Bóg potrafi zadbać o Swój lud. Eucharystia jest dla nas czymś o niebo i to dosłownie, więcej niż manną. Dzięki obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie otrzymujemy pokarm na drodze do naszej nowej ziemi obiecanej, czyli nieba. Jesteśmy posileni, aby nie ustać na pustynnych drogach współczesności, gdzie pełno jadu i wrogość wobec Chrystusowego krzyża coraz bardziej naznaczają naszą codzienność.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Dziś mowa eucharystyczna Zbawiciela powinna być dla nas czytelna i ciągle pobudzająca nas do refleksji. Jednak my sami nie doceniamy obecności Zbawiciela pośród nas. Skupiamy się na chlebie ziemskim, zapominając o pokarmie na drodze do nieba.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy pamiętam o eucharystii?