Nakarmieni przez Boga

Temat: Nakarmieni przez Boga

Naród wybrany doskonale wiedział, co znaczy być nakarmionym przez Boga. Lata wędrówki przez pustynię, manna z nieba i woda ze skały. To wszystko sprawiało, że doświadczywszy Bożej opieki lud wiedział, że Bóg go nie opuści. Nawet, jeżeli doświadczali kary z Jego ręki, jeśli musieli wołać o miłosierdzie na skutek własnych grzechów, wiedzieli, że On jest tym, Który wszystko może. Bóg, Który wyprowadza wodę ze skały, Bóg, przed Którym drżą Jego wrogowie, Bóg, Który gdy przemawia to góry się trzęsą. Ten, Który Jest to Jego Imię.
Jezus dając ludowi chleb do sytości z jednej strony prowadzi ich do zrozumienia swojej tajemnicy, do poznania, że oto znów pośród nich jest Ten, Który może na pustkowiu nakarmić ich do syta. Z drugiej zaś strony ów pokarm przemijający staje się zapowiedzią pokarmu na życie wieczne, nieustającej obecności Boga, który zostanie utajony w kawałku chleba.
Moc, jaką objawia Zbawiciel prowadzić ma nas ludzi do oddania Bogu chwały, do uznania, że On sam jest Panem świata i poza Nim nie ma dla nas zbawienia.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Chleb jest naszym codziennym pokarmem. Jezus uczy swoich uczniów, jak mają modlić się o chleb, i jakie miejsce w hierarchii ważności zajmuje on pośród innych ludzkich potrzeb. Zaspokajając ludzki głód, Jezus pokazuje, że nie jest Mu obojętny los człowieka. Nasze codzienne potrzeby są zauważone przez Boga i On sam daje nam sposobność, aby zatroszczyć się o własne dziś i ze spokojem czekać na to, co przyniesie jutro. Chleb, jako owoc ziemi i pracy rąk ludzkich zawsze będzie też owocem współpracy człowieka z Bogiem, który błogosławiąc nam pozwala z nadzieją siać ziarno, spodziewając się, że będziemy z niego kiedyś pożywali chleb.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy szanuję chleb nasz powszedni?