Starowzroczność, nazywana również prezbiopią, jest naturalnym procesem związanym ze starzeniem się organizmu. Dlatego też wcześniej czy później problem ten dotyka każdego z nas. Kiedyś jedynym sposobem na jego korekcję było zastosowanie specjalnych soczewek kontaktowych lub pary okularów do bliży (tzw. okularów do czytania). Obecnie jednak dostępne są znacznie wygodniejsze rozwiązania tego problemu. Dowiedz się więcej na temat laserowej korekcji wzroku przy starowzroczności.
Prezbiopia, szerzej znana jako starowzroczność, to problem, który na pewnym etapie życia dotyka każdego z nas. Pojawia się po 40. roku życia, nie jest to jednak bezwzględna reguła. Przypadłość może wystąpić wcześniej (zwykle u osób cierpiących na nadwzroczność), a także nieco później (najczęściej u krótkowidzów). Problem ten wynika z naturalnych zmian zachodzących w organizmie w wyniku jego starzenia. Soczewka wewnątrzgałkowa staje się grubsza, a przez to również mniej elastyczna, co zaburza możliwość akomodacji. Dlatego też w początkowej fazie prezbiopii zauważamy większe trudności z dostosowaniem ostrości wzroku do odległości obiektu. Bardzo często objawy nasilają się w wyniku zmęczenia bądź słabego oświetlenia. Pacjenci skarżyć się mogą nie tylko na pogorszenie widzenia, lecz także na większe zmęczenie czy bóle głowy. Z czasem problem będzie się pogłębiać, dlatego konieczne jest zarówno zadbanie o oczy poprzez odpowiedni styl życia (np. dietę czy ograniczenie godzin spędzanych przed ekranem), jak i właściwą korekcję wzroku.
Chociaż starowzroczność jest problemem niezwykle powszechnym, dotychczas najpopularniejszą metodą korekcji wzroku było noszenie „okularów do czytania”. Dla wielu osób wiązało się to z koniecznością zakupu dwóch par szkieł (jest to konieczne przy występowaniu innych wad wzroku, jak krótkowzroczność, nadwzroczność czy astygmatyzm). Dla osób zmagających się z zaburzeniami widzenia innymi niż starowzroczność pewnym ułatwieniem są też okulary dwuogniskowe. Pozwalają one na poprawę widzenia zarówno z daleka, jak i z bliska. Wszystko dzięki bifokalnej soczewce. Jej górna i środkowa część dostosowana jest do korekcji obrazu położonego w oddali, a dolna do bliży, co ułatwia m.in. czytanie. Rozwiązanie to ma jednak pewne minusy. W ich podstawowej formie granica między soczewkami jest wyraźna, co może być dużym problemem estetycznym. Co więcej, okulary te nie zapewniają strefy granicznej, przejście między soczewkami jest dość gwałtowne dla oka. Na szczęście obecnie dostępne są liczne metody czasowej lub stałej korekcji problemu, które dają znacznie większy komfort widzenia. Należą do nich:
Sama procedura jest bezbolesna. Należy pamiętać, że mózg musi dostosować się do nowego sposobu widzenia, dlatego pełne efekty widoczne są po okresie od kilku tygodni do kilku miesięcy. Jednak wyraźna poprawa, w tym możliwość czytania bez okularów, pojawia się już nawet po 1-2 dniach.