Śledząc historię zbawienia, powstają we mnie różne pytania zawierające w sobie posmak pretensji. Wiem, że to, co brudzi moją wiarę nie pochodzi z zewnątrz, lecz z mojego serca, od starego człowieka, który tam mieszka. Bóg powiedział „nie zgładzę wszystkiego, co żyje”, Lecz jeśli tak, to dlaczego musiało zginąć tylu ludzi w Walencji? Mówi św. Efrem: „Nie chciej nierozważnie od razu zrozumieć to, czego w ten sposób pojąć się nie da. Zrozumiesz później, jeżeli wytrwasz”.

W pierwszym czytaniu jest mowa o arce, kruku i gołębicy. Ojcowie Kościoła widzą tu pewne symbole opisujące duchowe życie każdego z nas. Arka jest symbolem życia Bożego, które trwa w Kościele. Kruk nie wraca do Arki, mimo, że wody całkowicie nie opadły. Jest on padlinożercą. Wystarczyły mu martwe ciała unoszące się na opadających wodach. Nie widział potrzeby powrotu do arki. To symbol duszy zatrzymującej się na rzeczach ziemskich, próbując z nich czerpać swoje życie. Nie szuka rzeczywistości duchowej. Nie pragnie powrotu do miłosierdzia Boga.

Gołębica przedstawia duszę wiążącą się z Bogiem. Od Niego czerpie sens życia. Ona przynosi gałązkę oliwną, symbol pokoju dla ziemi, którego źródłem jest Boże miłosierdzie, przyniesione w pełni przez Jezusa.

Nie możesz udawać, kochany Czytelniku, że ta historia nie dotyczy twojego życia. Nieustannie zalewają twoje serce śmiercionośne wody. Gdy denerwujesz się za kierownicą, gdy gniewasz się na współmałżonka, gdy czujesz się manipulowana przez twoich rodziców, gdy nie możesz sobie przebaczyć strasznego świństwa, które uczyniłaś. Bóg posyła tobie arkę-Kościół. Może myślisz, że ten Kościół pełen grzesznych księży, nie może być ratunkiem. W Kościele jednak Bóg zachował ten skarb, którego nie są w stanie zniszczyć żadne grzechy jego członków. Jest nim żywy Chrystus, który kocha ciebie nawet jeśli jesteś jak kruk. Próbujesz z żony, męża, dzieci, z pieniędzy czerpać sens życia. Jesteś ślepy na Bożą miłość. Ale odwagi. Dziś przychodzi Chrystus, który chce zwilżyć ci oczy śliną, tzn. swoim Słowem, które zawiera w sobie Miłość. Ta Miłość ma moc przemienić ciebie, kruka, w gołębia, czyli w Chrystusa. Musisz się tylko na to zgodzić. Powiedzieć jak Gołąbka-Maryja: „Niech mi się stanie według słowa twego”.