6
kwietnia
sobota
Oktawa Wielkanocy
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
Dz 4, 13-21
Psalm responsoryjny:
Ps 118 (117), 1bc i 14-15b. 16-18. 19-21 (R.: por. 21a)
Werset przed Ewangelią:
Ps 118 (117), 24
Ewangelia:
Mk 16, 9-15

Patroni:

  • św. Ireneusz,
  • św. Eutychius,
  • św. Galla,
  • św. Winebald,
  • św. Prudencjusz,
  • bł. Notkerus Balbulus,
  • św. Wilhelm,
  • św. Piotr Veronensis,
  • bł. Katarzyna z Pallantia,
  • bł. Zefiryn Agostini,
  • bł. Michał Rua,
  • bł. Michał Czartoryski,
  • bł. Petrina Morosini

Liturgia na dzień 2024-04-06:

Pierwsze czytanie

Dz 4, 13-21
Czytanie z Dziejów Apostolskich

Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.

Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!»

Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».

Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.

Psalm responsoryjny

Ps 118 (117), 1bc i 14-15b. 16-18. 19-21 (R.: por. 21a)
Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Pan moją mocą i pieśnią, †
On stał się moim Zbawcą. *
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych.

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana. *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, †
wejdę przez nie i podziękuję Panu. *
Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś *
i stałeś się moim Zbawcą.

Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
Albo: Alleluja

[Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary]

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja

Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mk 16, 9-15
Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.

Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.

W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.

I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!»

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Spotkania ze Zmartwychwstałym

ks. Janusz Chyła ks. Janusz Chyła

Spotkania ze Zmartwychwstałym   unsplash.com

Dzisiejsza Ewangelia to podsumowanie spotkań z Jezusem, o których słyszeliśmy w minionych dniach oktawy. Maria Magdalena szukała ciała Umarłego, a została odnaleziona przez Zmartwychwstałego. Chrystus wypowiadając jej imię, zaświadczył, że zna jej historię, zagubienie i nadzieje.

Dwaj uczniowie chcieli być jak najdalej od Jerozolimy, ale po doświadczeniu spotkania z Boskim Wędrowcem: „W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy”. Wiara nie zna bowiem słów: „ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił”. Zawsze jest dobry moment, aby ją wyznać. Powrót uczniów z Emaus do Jerozolimy to nowe spojrzenie na krzyż, od którego chcieli uciec.

Rozmowy ludzi wierzących zawsze koncentrują się wokół spraw najważniejszych. Ewangelista Łukasz napisał, że „Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba”. I my potrzebujmy oświecenia umysłów, abyśmy tak jak uczniowie rozumieli Pisma. Mówią one o Jezusie Chrystusie i o nas.

Dzisiaj Jezus posyła uczniów na cały świat z orędziem zbawienia. Nie mówi do doskonałych, ale do zagubionych w gąszczu wątpliwości: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”. Kruchy, nieporadny, ale ufający Jezusowi głosiciel Ewangelii jest najskuteczniejszy, ponieważ wie, że powołanie i zdolność jego spełnienia pochodzą od Boga.