czerwca

sobota

Wspomnienie św. Justyna, męczennika

Rok liturgiczny: B/II

Pierwsze czytanie:

Jud 17. 20b-25

Psalm responsoryjny:

Ps 63 (62), 2. 3-4. 5-6 (R.: por. 2ab)

Werset przed Ewangelią:

Kol 3, 16a. 17c

Ewangelia:

Mk 11, 27-33

Patroni:

św. Justyn,
św. Charyton, Charitus, Evelpistus, Ierax, Poeon i Liberianus ,
św. Ammon, Zenon, Ptolomeusz, Ingenis i Teofil ,
św. Ischyrion i V towarz.,
św. Prokulus,
św. Fortunat,
św. Caprasius,
św. Florus,
św. Ronan,
św. Wistan,
św. Szymon (Symeon) z Trier,
św. Eneco,
bł. Teobald,
bł. Jan Pelingotto,
bł. Jan Storey,
bł. Alfons Navarrete, Ferdynand od św. Józefa de Ayala i Leo Ta-naka,
bł. Jan Chrzciciel Vernoy de Montjournal,
bł. Jan Chrzciciel Scalabrini,
św. Hannibal Maria Di Francia

Liturgia na dzień 2024-06-01:

Pierwsze czytanie

Jud 17. 20b-25

Czytanie z Listu Świętego Judy Apostoła

Umiłowani: Przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez apostołów Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Budując samych siebie na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, które wiedzie ku życiu wiecznemu. Dla jednych miejcie litość – dla tych, którzy mają wątpliwości: ratujcie ich, wyrywając z ognia; dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton zbrukany przez ciało.

Temu zaś, który może was ustrzec od upadku i stawić wobec swej chwały bez zarzutu, w radości, jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu, przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen.

Psalm responsoryjny

Ps 63 (62), 2. 3-4. 5-6 (R.: por. 2ab)

Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza

Boże, mój Boże, szukam Ciebie *
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą *
jak zeschła ziemia łaknąca wody.

Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, *
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska jest cenniejsza od życia, *
więc sławić Cię będą moje wargi.

Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza

Będę Cię wielbił przez całe me życie *
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie, *
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Kol 3, 16a. 17c

Alleluja, alleluja, alleluja

Słowo Chrystusa niech w was mieszka
w całym swym bogactwie;
dziękujcie Bogu Ojcu przez Chrystusa.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mk 11, 27-33

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus wraz z uczniami przyszedł znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i zapytali Go: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żebyś to czynił?»

Jezus im odpowiedział: «Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi».

Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „Z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” Powiemy: „Od ludzi”». Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy rzeczywiście uważali Jana za proroka. Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy».

Jezus im rzekł: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Pytania i odpowiedzi

ks. Janusz Chyła ks. Janusz Chyła

Przysłowia kryją wiele mądrości. Znamy je i w różnych okolicznościach używamy. Choćby to: „Kto pyta nie błądzi”. Pytania towarzyszą nam na każdym etapie życia. Szukanie odpowiedzi świadczy o zainteresowaniu światem, ludźmi i Bogiem. Ważne jednak kogo i o co pytamy. A także, czy jesteśmy gotowi dostosować życie do otrzymanej odpowiedzi.

W całym Piśmie Świętym spotykamy wiele pytań i odpowiedzi. Pojawiają się one w dialogu między Bogiem a człowiekiem. Raz Bóg jest pytanym, innym razem jest pytającym, a człowiek pytanym.

Dzisiejsza Ewangelia zawiera kilka pytań. Arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi, zbliżając się do Jezusa nauczającego w świątyni pytają: „Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żebyś to czynił?”. Jezus znając ich serca nie spieszy się z udzieleniem odpowiedzi. Ostatecznie nawet jej nie udziela. Jest to spowodowane brakiem szczerości w sercach rozmówców. Postawa koniunkturalizmu i zakłamania sprawia, że dialog jest niemożliwy.

Mamy większą wiedzę na temat Jezusa od dzisiejszych rozmówców. Wiemy jakim prawem nauczał i czynił znaki. Oby ta wiedza nie pozostała na poziomie teorii, a ludzka opinia nie paraliżowała nas lękiem przed daniem świadectwa prawdzie.