Zarys wiary: Kościół pamięta o ofierze swego Pana

Kwestia z "Zarysu wiary", katechizmu wydanego przez Związek Katechetów Niemieckich w 1980 r.

Zarys wiary: Kościół pamięta o ofierze swego Pana

Zarys wiary - katechizm


KOŚCIÓŁ PAMIĘTA O OFIERZE SWEGO PANA

Jezus, pokładając ufność w Bogu, całkowicie oddał się ludziom. To oddanie się cechuje także Jego ostatnie chwile z przyjaciółmi. Jeśli mówi: „To jest moje Ciało, które za was będzie wydane”, chce tym samym powiedzieć: To jest moje życie, oto jestem dla was, także w godzinie zdrady i cierpienia, także w śmierci na krzyżu. W wyciągniętych i przybitych do krzyża rękach widzą chrześcijanie znak Jego dobrowolnej niemocy i wydania się. We mszy świętej uobecnia się nie tylko Ostatnia Wieczerza Jezusa, lecz również Jego śmierć i zmartwychwstanie. Gdy katolicy mówią o ofierze Chrystusa lub o ofierze mszy świętej, mają na myśli nie ofiarę, którą w niektórych religiach składa się bóstwu. Mają przed oczyma całe życie Jezusa, Jego wydanie się w życiu i śmierci. Ta ofiara życia Jezusa jedna nas z Bogiem. Umacnia wspólnotę Boga i ludzi i ofiarowuje przebaczenie, służy szczęściu i zbawieniu wszystkich ludzi. Staje się ona teraźniejszością zawsze, gdy Kościół sprawuje Eucharystię. „To czyńcie na moją pamiątkę” znaczy także - pozwólcie, aby ofiara życia i śmierci Jezusa mogła w was działać. Wciąż czyńcie to, co Jezus czynił dla Boga i ludzi.

Gdy kapłan wypowiada nad chlebem i winem słowa Jezusa i gdy ukaże wiernym Jego Ciało i Krew, zgromadzeni wyznają:
Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.

Ofiara: Słowo pochodzenia łac. offerre = nieść naprzeciw, przynieść, dawać. We wszystkich prawie religiach ludzie poprzez ofiarę dają wyraz swej zależności od Boga (lub bogów) i potwierdzają, że wszystko Jemu (im) zawdzięczają. Symbolicznie oddają jedną część tego, co posiadają (przez spalenie, zniszczenie albo rozdanie). W Starym Testamencie ofiary odgrywały ważną rolę. Nowy Testament mówi tylko o jednej jedynej ofierze Jezusa, który na krzyżu ofiaruje swe życie. Tę gotowość do ofiary objawił Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy w słowach i gestach łamania chleba l rozdawania wina. Sobór watykański II (1963) powiada: „Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy (...) ustanowił Eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania” (Konstytucja o liturgii świętej, 47).

Ofiara Kościoła: Kościół przeżywa we mszy świętej na nowo życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i przez posługę kapłana uczestniczy w Świętej Ofierze. Sam staje się także „żywą ofiarą w Chrystusie”.


opr. mg/lb

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama