Znaleziono 429 wyników
W Indiach otwarto muzeum ks. Adama Wiśniewskiego
W Indiach otwarto muzeum ks. Adama Wiśniewskiego. Był on polskim pallotynem i lekarzem, który wstrząśnięty tragicznym losem trędowatych żyjących w tym kraju, otworzył dla ich dzieci ośrodek rehabilitacji, który stał się dla nich bezpiecznym domem. Miały tam opiekę medyczną i szansę na zdobycie wykształcenia a co za tym idzie godnego życia. Właśnie 35 lat od śmierci tego „ojca trędowatych”.
10 wspomnień kard. Wyszyńskiego z dzieciństwa. Dziś 121. rocznica urodzin Prymasa Tysiąclecia
Jak każde dziecko czasem był mazgajem, zdarzało się, że za karę „dostał w łapę", miał też wiele wspaniałych wspomnień z czasu spędzanego z przyjaciółmi w Zuzeli nad Bugiem – z okazji przypadającej dziś 121. rocznicy urodzin Prymasa Tysiąclecia, przypominamy 10 wspomnień z wystąpienia kard. Stefana Wyszyńskiego w rodzinnej Zuzeli 13 czerwca 1971 r.
„Czy jestem wystarczająca?” Dla Pana Boga każdy człowiek jest bezcenny!
Od wylotu na misję towarzyszyła Basi myśl: czy jestem wystarczająca? Czy zasługuję na to, żeby tu być? Pan Bóg pokazał jej, że ma dla niej konkretne zadania. Bo każdy ma swoje zadania do wykonania na tym świecie. I każdy dla Boga jest... wystarczający. Ba, jest bezcenny! Na Bożą miłość nie trzeba zasługiwać. Miłością trzeba... żyć. Każdy może czynić dobro.
Pragnęłam umrzeć. Stał się CUD – świadectwo s. Nulli uzdrowionej za przyczyną bł. kard. Wyszyńskiego
Niedawno świętowaliśmy w Kościele beatyfikację kardynała Stefana Wyszyńskiego. Choć heroiczność cnót i szczególne posłannictwo Prymasa Tysiąclecia były stwierdzone już dawno, to aby ogłosić go oficjalnie błogosławionym, potrzebne było jeszcze uznanie cudu za jego wstawiennictwem. Ten cud dokonał się i to już wiele lat temu. A osobą, która doznała cudownego uzdrowienia, jest właśnie s. Nulla, bohaterka niniejszego studia świadectw. Świadectwa wysłuchała Katarzyna Supeł-Zaboklicka.
Ludzie z misją stali się rodziną dla milionów uchodźców
Od 24 lutego do Polski z Ukrainy przybyło już ponad 5,5 mln uchodźców. Za każdym z nich ukrywa się oddzielna często bardzo dramatyczna historia. Jedną z wielu wspólnot, które angażują się w pomoc uchodźcom, jest Duszpasterstwo Rodzin Archidiecezji Przemyskiej. Wszystkich łączy jeden cel – uczynić bardziej normalnym życie tych, którzy boleśnie odczuli bestialskiej nienormalności. Oto historia pewnej niezwykłej wyprawy tam, gdzie wiele dobra dzieje się w malowniczych zakątkach Bieszczad, z dala od blasku fleszy.
