Znaleziono 229 wyników
Indonezja: czy Papież Franciszek zapomniał tu o „ekonomii Franciszka”?
Przy licznych okazjach Papież Franciszek mówił o swojej wizji ekonomii, która ma zaradzić problemom współczesnego świata. Tymczasem w Indonezji, gdzie te problemy widać jak na dłoni, Franciszek taktownie milczy. Skąd nagle taka spolegliwość wobec indonezyjskich władz i pazernych korporacji, niszczących ludność rodzimą i środowisko naturalne?
Rodzice w obronie lekcji religii. Rodziny polonijne piszą do władz
„Apelujemy do Premiera RP, Minister Edukacji Narodowej i Rządu Rzeczpospolitej Polskiej o uznanie praw chrześcijańskich rodziców w Ojczyźnie i w środowiskach polonijnych do wychowania dzieci w duchu własnego światopoglądu oraz do korzystania ze struktur szkoły publicznej na takiej samej zasadzie jak wszyscy obywatele” – piszą rodzice biorący udział w brukselskim kongresie.
Rumuński Kościół Prawosławny: problematyczni kandydaci na ołtarze. To faszyści i donosiciele, zwraca uwagę historyk
Połowa spośród 16 duchownych, których kanonizację w przyszłym roku zapowiedział 12 lipca br. Rumuński Kościół Prawosławny, w okresie międzywojennym popierała lub przynajmniej sympatyzowała z faszyzmem i skrajną prawicą. Trudno też ich uznać za męczenników, biorąc pod uwagę ich postawę w więzieniu, gdy donosili nawzajem na siebie.
„Łatwo zdrowemu być przeciw eutanazji” – powie ktoś. A jednak eutanazja to zawsze porażka miłości...
Gdy jest się zdrowym, można wysuwać argumenty za i przeciw eutanazji. Co jednak zrobimy, gdy sami będziemy w sytuacji terminalnej, gdy przyjdą bóle nie do zniesienia? Nie jest to łatwe pytanie, a jednak zasada pozostaje niezmienna: eutanazja to zawsze porażka miłości i nie powinna być proponowana jako rozwiązanie – zwraca uwagę o. Jacek Salij.
Bluźniercza ceremonia w Paryżu: nie wolno milczeć
Po tym, co miało miejsce w Paryżu podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich trudno milczeć, nie tylko dlatego, że urażone zostały uczucia estetyczne zwykłych ludzi i religijne chrześcijan na całym świecie. Nie wolno również dlatego, że idea olimpijskiego współzawodnictwa w duchu jedności przestała mieć po tej inauguracji rację bytu.
