Znaleziono 88 wyników
Nie zamknęli drzwi, kiedy człowiek uciekał przed śmiercią. Bp Mieczysław Cisło o rodzinie Ulmów
Ulmów ukształtowało nieskażone człowieczeństwo, a z drugiej strony inspiracja ewangeliczna. Wiedzieli, co ich czeka za pomoc Żydom, ale chcieli naśladować Chrystusa – powiedział portalowi Polskifr.fr bp Mieczysław Cisło, biskup pomocniczy senior archidiecezji lubelskiej, przed laty Przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem Konferencji Episkopatu Polski. Za tydzień 10 września odbędzie się bezprecedensowa w historii Kościoła powszechnego beatyfikacja rodziny Ulmów.
Jan Paweł II o kapłanach zamordowanych w czasie II wojny światowej: Nieznani żołnierze wielkiej sprawy Bożej
„Świadectwo dawane Chrystusowi aż do przelania krwi, stało się wspólnym dziedzictwem zarówno katolików, jak i prawosławnych, anglikanów i protestantów. To świadectwo nie może zostać zapomniane” – pisał w 1994 r. Jan Paweł II w „Tertio millennio adveniente”. Trzeba o tym świadectwie przypominać w Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan.
Świadkowie Chrystusa wierni aż po najwyższą ofiarę. Miłość Jezusa jest silniejsza od okrucieństwa szogunów!
Beatyfikacja Piotra Kibe Kasui i innych męczenników japońskich ukazuje historię Kościoła japońskiego w pigułce. Okrucieństwo, które musieli znieść wyznawcy Chrystusa w Japonii, trudno porównać z jakimkolwiek innym w historii. Jednak przyniosło ono owoce: pomimo tych brutalnych prześladowań i absolutnego zakazu wyznawania wiary chrześcijańskiej, Kościół przetrwał w tamtym kraju przez ponad 200 lat, bez kapłanów i bez jakichkolwiek formalnych struktur.
Święty Karol Lwanga i towarzysze
Król Mwanga I wypowiedział otwartą walkę wszystkim chrześcijanom przebywającym na terenie Ugandy. W tym czasie na katolicyzm nawróciła się grupa paziów królewskich na czele z Karolem Lwangą, ich przełożonym. Nawróceni dworzanie nie chcieli brać udziału w homoseksualnych praktykach króla Mwangi, co doprowadziło monarchę do wściekłości.
Skarb niedoceniony
Wiadomo, że z naszą codzienną modlitwą poranną i wieczorną bywa różnie. Nasze pacierze odmawiamy nieraz byle jak, bez należytego skupienia. Czasem ogarnia nas nawet niepokój, czy taką modlitwą wręcz nie obrażamy Pana Boga. A jednak wielki to skarb, jeżeli dla kogoś jest czymś niewyobrażalnym zaczynać dzień lub go kończyć bez modlitwy – dzieli się refleksją o. Jacek Salij OP.
