Znaleziono 83 wyników
Curtis Boyd: dokonałem 250 tys. aborcji. To była najwyższa radość w moim życiu
Słowa emerytowanego aborcjonisty Curtisa Boyda, które padły w trakcie prezentacji jego książki, mrożą krew w żyłach. Zabijanie dzieci to dla niego „absolutna radość”, a swoje rzemiosło po prostu „uwielbia”. Boyd porównał szczęście, jakiego doświadczał podczas zabijania nienarodzonych dzieci, do radości z rodzenia żywych dzieci i oddawania ich rodzinom.
Na wyspie Napoleona i Madunacciu. Papież gościł na Korsyce
Udział w sesji podsumowującej obrady międzynarodowego kongresu „Pobożność ludowa w basenie Morza Śródziemnego” w Pałacu Kongresowym, spotkanie z korsykańskim duchowieństwem i modlitwa „Anioł Pański” w katedrze Matki Bożej Wniebowziętej, Msza św. na placu Austerlitz z udziałem 15 tys. wiernych złożyły się na wizytę apostolską Franciszka w Ajaccio na Korsyce.
Pallotyńskie Centrum „Przyszłość dla Ukrainy” pokazuje, jak mądrze pomagać uchodźcom
Dla nas to nie tylko hasło, ale wezwanie do działania, konkretna misja. To, co wyróżnia nasze centrum, to to, że nie jest ono tylko noclegownią, ani hotelem, to miejsce aktywnej i integralnej pomocy – wskazuje ks. Krzysztof Marcyński SAC, dyrektor ds. spraw komunikacji i mediów Pallotyńskiego Centrum „Przyszłość dla Ukrainy” w Ołtarzewie k. Warszawy.
„Te cechy są ważne, ale...” Kard. Schönborn wymienia kluczową cechę, którą musi posiadać przyszły papież
„Jezus wymaga od niego jednej cechy: prawdziwej miłości do Jezusa i do ludzkości” – powiedział emerytowany wiedeński purpurat. Dodał, że ważne jest, by nowy papież czuł głęboką miłość do Boga i ludzkości. „Ludzie wyczuwają, czy wypowiada puste słowa, czy też naprawdę żyje wiarą” – powiedział kard. Schönborn.
W samym środku burzy. Jak z miłością towarzyszyć emocjom dziecka?
Czy nieposłuszne dziecko naprawdę chce sprawiać kłopoty? A może po prostu nie zna innego sposobu, by pokazać, co czuje? Dziecięce emocje bywają gwałtowne, złożone, nieprzewidywalne. Eksplozja radości potrafi w sekundę zmienić się w wybuch złości, potem w płacz, by chwilę później znów ustąpić miejsca śmiechowi. Dla dorosłych to często szokujące, trudne, czasem wyczerpujące, ale z perspektywy rozwoju emocjonalnego to zupełnie naturalne.
