Bp Ignacy Dec o kard. Jaworskim: odszedł pasterz Kościoła i mecenas nauki katolickiej

– Eminencjo, Czcigodny i Kochany Księże Kardynale, mówimy do Ciebie przy martwym Twoim ciele, ale żyjącym duchu: dziękujemy Panu Bogu za Ciebie, za to, co Bóg przez Ciebie uczynił dla Kościoła, dla Krakowa, dla Polski, dla Ukrainy, dla polskiej nauki. Dziękujemy Tobie za przykład ufnej, pokornej wiary i ogromnej wiedzy, zwłaszcza filozoficzno-teologicznej, która w połączeniu z wiarą była mądrością, którą nas obdarzałeś – mówił bp Ignacy Dec w czasie Mszy św. za śp. kard. Mariana Jaworskiego w krakowskiej kolegiacie św. Anny, nazywając pierwszego rektora Papieskiej Akademii Teologicznej średniowiecznym mianem „philosophorum decus et theologorum princeps” – „ozdobą filozofów i księciem teologii”.

W kolegiacie św. Anny w Krakowie środowisko akademickie pożegnało pierwszego rektora Papieskiej Akademii Teologicznej, śp. kard. Mariana Jaworskiego. Na początku Mszy św. metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski odczytał telegram kondolencyjny papieża Franciszka. – W sercach tych, którzy go znali, zapisał się jako człowiek niezwykle prawy, szczery, odważny, a przede wszystkim miłujący Kościół. Pozostawił po sobie godne świadectwo gorliwości kapłańskiej, erudycji, wierności Ewangelii i odpowiedzialności za wspólnotę wierzących – napisał Ojciec Święty.

Abp Marek Jędraszewski odwołał się do biskupiej dewizy kard. Mariana Jaworskiego: „Mihi vivere Christus est” – „Dla mnie żyć to Chrystus”. – Życie w Chrystusie i dla Chrystusa poprzez niezmiernie owocną pracę całego życia śp. ks. kard. Mariana Jaworskiego (…), naukową i uczelnianą, którą pragniemy dzisiaj w sposób szczególny zauważyć w kolegiacie akademickiej św. Anny w Krakowie (…), w związku z tym, że ksiądz kardynał pełnił bardzo ważne stanowiska i urzędy uczelniane. Podczas tej Mszy św. modlimy się serdecznie, aby spełniły się w odniesieniu do niego słowa św. Pawła: aby Chrystus został uwielbiony w jego ciele przez jego śmierć, i aby ta śmierć była dla niego zyskiem. Aby jak najdłużej pozostał w naszej wdzięcznej pamięci – dla naszego postępu i naszej radości w wierze po to, aby rosła nasza duma w Chrystusie przez niego, przez jego nową, wynikającą z tajemnicy świętych obcowania, obecność pośród nas – mówił na początku liturgii metropolita krakowski.

Homilię wygłosił bp Ignacy Dec. – Na kapłańskim, biskupim i kardynalskim odcinku drogi, który obejmuje 70 lat, odnajdujemy dwie katedry, z których dzielił się On z innymi mądrością przyrodzoną – naukową, głównie filozoficzną i mądrością nadprzyrodzoną, zawartą w prawdach wiary – zaznaczył na początku świdnicki biskup senior. – Można powiedzieć, że Ksiądz Kardynał był człowiekiem Kościoła i nauki, był kapłanem, biskupem i kardynałem, i jednocześnie nauczycielem akademickim, profesorem. Dla nas nadszedł czas pożegnania go do wieczności, a równocześnie czas zastanowienia się jakie wartości przekazał nam Bóg przez jego ziemskie życie: wartości dla Kościoła i Narodu, dla osób duchownych i świeckich – rozważał biskup, nakreślając trzy obszary działalności Zmarłego: naukowo-badawczą, dydaktyczno-organizacyjną i aktywność na rzecz nauki katolickiej w Polsce.

– Dziedziną, nad którą najpierw pochylił się była religia, a dokładniej przeżycie religijne, ujawniające się w doświadczeniu religijnym. (…) ks. Jaworski stał się na gruncie polskim pionierem nowego sposobu uprawiania filozofii religii. Zafascynował go fenomen przeżycia religijnego, jako zjawiska jedynego w swoim rodzaju, nie dającego się zredukować do innych, mimo że z innymi jest ono często współdane – charakteryzował naukowo-badawczą sferę bp Dec. – Będąc wiernym uczniem Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu, wiedział, że filozof klasyczny musi iść dalej i szukać uwarunkowań ontycznych fenomenu religijności, co prowadzi nieuchronnie do odkrycia Boga, jako korelatu ludzkiej religijności – kontynuował i przypomniał, że kardynał Jaworski zaznaczał, że filozofia i religia wzajemnie się przenikają. – W jego publikacjach znajdujemy także wiele specjalistycznych tekstów z zakresu filozofii człowieka – mówił dalej bp Dec. – Rozwiązania antropologiczne ks. profesora Jaworskiego były zbliżone do poglądów kard. Wojtyły. Kardynał Jaworski może być uważany za przedstawiciela tzw. antropologii integralnej, w której ma miejsce połączenie fenomenologii człowieka z metafizyką człowieka, filozofii świadomości z filozofią bytu, podejścia przedmiotowego z podejściem podmiotowym – zauważył.

Odwołując się do działalności dydaktyczno-organizacyjnej, bp Dec zwrócił uwagę, że kardynał Jaworski wykładał ze wszystkich krakowskich wyższych seminariach duchownych, prowadził zajęcia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, w Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu i w swojej macierzystej uczelni – w Papieskim Wydziale Teologicznym, a potem w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. – Gdy 8 grudnia 1981 roku Jan Paweł II erygował Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie, ks. prof. Jaworski został jej pierwszym rektorem – przypomniał bp Dec.

Nakreślając działalność kard. Jaworskiego na polu nauki katolickiej, hierarcha podkreślił ogromny wkład Zmarłego w zagwarantowanie tożsamości kościelnych wyższych uczelni przez uznanie ich podmiotowości prawnej i uregulowanie ich statusu prawno-publicznego. – Jako dziekan Papieskiego Wydziału Teologicznego, a potem jako pierwszy rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i zarazem jako sekretarz Komisji Episkopatu do Spraw Nauki przy Konferencji Episkopatu Polski oraz sekretarz Rady Naukowej Episkopatu Polski, kard. Marian Jaworski włączył się usilnie w starania o uznanie przez władze państwowe Krakowskiej Uczelni Teologicznej, a także innych Papieskich Wydziałów Teologicznych we Wrocławiu, Warszawie i Poznaniu i o równy ich status akademicki z innymi uczelniami wyższymi naszego kraju. Pod auspicjami i szerokim poparciem kard. Karola Wojtyły, przewodniczącego Komisji Episkopatu do Spraw Nauki przy Konferencji Episkopatu Polski a potem przewodniczącego Rady Naukowej Episkopatu, prowadził ks. prof. Marian Jaworski rozmowy i negocjacje w różnych gremiach ministerialnych o akademicką teologię i prawny status wydziałów teologicznych – wyjaśnił.

– Osiągnięcia ks. kard. Mariana Jaworskiego na polu polskiej filozofii, zwłaszcza w dziedzinie filozofii religii, filozofii Boga i filozofii człowieka a także zasługi w dziele umacniania i promocji katolickiej nauki w Polsce stanowią podstawę, aby go obdarzyć średniowiecznym określeniem: „philosophorum decus et theologorum princeps” – „ozdobą filozofów i księciem teologii” – powiedział bp Dec na zakończenie. – Eminencjo, Czcigodny i Kochany Księże Kardynale, mówimy do Ciebie przy martwym Twoim ciele ale żyjącym duchu: dziękujemy Panu Bogu za Ciebie, za to, co Bóg przez Ciebie uczynił dla Kościoła, dla Krakowa, dla Polski, dla Ukrainy, dla polskiej nauki. Dziękujemy Tobie za przykład ufnej, pokornej wiary i ogromnej wiedzy, zwłaszcza filozoficzno-teologicznej, która w połączeniu z wiarą była mądrością, którą nas obdarzałeś (…). Dziękujemy za łączenie w swoim myśleniu, mówieniu i działaniu mądrości ze świętością, wiary i rozumu, religii i nauki, filozofii i teologii, filozofii i pozostałych nauk. Niech Bóg, któremu tu na ziemi służyłeś, służąc Kościołowi, niech obdarzy Cię wiekuistą miłością, światłością i pokojem – prosił.

W uroczystościach pogrzebowych w krakowskiej kolegiacie św. Anny wzięli udział przedstawiciele episkopatów Polski i Ukrainy, kapłani, osoby konsekrowane, władze Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II (dawnej Papieskiej Akademii Teologicznej), społeczność akademicka, przedstawiciele władz samorządowych województwa małopolskiego i miasta Krakowa, którego śp. kard. Marian Jaworski był honorowym obywatelem.

Kard. Marian Jaworski – przyjaciel św. Jana Pawła II, były metropolita lwowski, pierwszy rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie – zmarł w sobotę 5 września. Miał 94 lata. W piątek 11 września ciało śp. kard. Mariana Jaworskiego spocznie w krypcie kaplicy Matki Bożej Kalwaryjskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej.