Zaczynam dzień z Ewangelią

Pełny tekst czytań wraz z komentarzem >>

Nieszczęsna miłość do władzy

1. Powiedzmy sobie szczerze dzisiejsza Ewangelia nie daje za wiele tematów do rozmyślań. Swoją drogą redaktorzy lekcjonarza, którzy przydzielali fragmenty biblijne na poszczególne dni, czasem zastawiają stół słowa bardzo obficie, a czasem bywają za bardzo oszczędni. Nie narzekajmy jednak.

2. Działalność Jezusa wywołuje niepokój u Heroda Antypasa, syna Heroda Wielkiego. To znak, że nie zagłuszył jeszcze całkiem sumienia, które starał się obudzić w nim wcześniej prorok Jan Chrzciciel. Herod nie ma jasności co do Jezusa. Opinie, które do niego docierają, wskazują na jakiś rodzaj nadprzyrodzoności, choć brzmią mało prawdopodobnie. Herod pyta siebie, kim jest Jezus. Problem w tym, czy to był rzeczywiście niepokój sumienia czy raczej obawa o swoją władzę. Wiemy, że ojciec Antypasa wystraszył się władzy Jezusa na samą wieść o Jego narodzinach i ten strach pchnął go do okrutnej zbrodni dzieciobójstwa w Betlejem. Syn kontynuuje tradycję rodzinną. Boi się Jezusa. Gdy wreszcie dojdzie do spotkania, które zaaranżuje Piłat, nie otrzyma od Jezusa odpowiedzi. Warto przytoczyć fragmencik z opisu Łukasza: „Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył. Od dawna bowiem chciał Go ujrzeć, ponieważ słyszał o Nim i spodziewał się, że zobaczy jaki znak, zdziałany przez Niego”.(13,7). Jezus odpowie milczeniem i dlatego Herod każe go odesłać do Piłata ubierając go na pośmiewisko w lśniący płaszcz.

3. Jak to odnieść do naszego życia? Bywają ludzie, którzy przypominają Heroda. Bronią swojej władzy za wszelką cenę. Herodowi udawało się to robić skutecznie przez 43 lata! A jednak rozminął się z Jezusem, choć przecież Go spotkał. Sama ciekawość to za mało. Nie da się poznać Jezusa bez gotowości do nawrócenia, czyli bez oddania Mu władzy. Nie ma poznania Boga bez poddania Mu życia, bez rezygnacji z obrony swojego terytorium. Nie można poznać Miłości bez rezygnacji z miłości do władzy i swojego ego.