Bp Turzyński: Dzień Polonii i Polaków za Granicą jest okazją do budowania jedności z rodakami żyjącymi poza granicami Ojczyzny

Dzień Polonii i Polaków za Granicą jest okazją do budowania jedności z milionami Rodaków żyjącymi poza granicami Ojczyzny, a dla nich do budowania więzi z Macierzą. Jest to również okazja do modlitwy za Polonię i Polaków żyjących poza granicami naszego kraju – napisał bp Piotr Turzyński, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, w Słowie do Polonii i Polaków za granicą.

SŁOWO BISKUPA PIOTRA TURZYŃSKIEGO

DELEGATA KEP DS. DUSZPASTERSTWA EMIGRACJI POLSKIEJ

DO POLONII I POLAKÓW ZA GRANICĄ

Kochani Rodacy, Bracia i Siostry!

Od 2002 roku w dniu 2 maja tuż przed Uroczystością Matki Bożej Królowej Polski razem z Dniem Flagi Polskiej obchodzimy Dzień Polonii i Polaków za granicą. Jest to okazja do budowania jedności z milionami Rodaków żyjącymi poza granicami Ojczyzny, a dla nich do budowania więzi z Macierzą. Jest to również okazja do modlitwy za Polonię i Polaków żyjących poza granicami naszego kraju.

Ojczyzna, z tym wszystkim co w sobie niesie, z historią pokoleń, z całym dziedzictwem kultury i dobra, z ponad tysiącletnią tradycją wiary chrześcijańskiej, która kształtowała państwowość, z cierpieniami i ofiarą wielu pokoleń, a także z dramatem dziejów przez Bożą Opatrzności została nam dana i zadana.

Nasza polskość przez wiarę chrześcijańską, z woli Boga i z wyboru poprzednich pokoleń została związana z królowaniem Maryi, Matki Chrystusa. To daje nam pociechę i napełnia nas nadzieją, że opieka Maryi, Królowej Polski, będzie nadal towarzyszyć Ojczyźnie i Polakom gdziekolwiek się znajdują.

Choć dramatyczne dzieje Polski sprawiły, że Polacy musieli emigrować, często, aby zachować dar życia albo za chlebem, bądź też z powodów niezależnych od siebie i przez zawieruchę dziejową okazywało się, że żyją poza granicami Ojczyzny, jednak „całe to dziedzictwo, któremu na imię Polska” nieśli z dumą w sercach. Modlimy się, żeby tak ciągle było.

Dziękujemy Bogu, że na polskiej ziemi zabrzmiały wielkie słowa wyrastające z ewangelii takie jak miłosierdzie i solidarność. Dziękujemy, że polska ziemia wydała wielkich uczniów Chrystusa z ostatniego wieku Siostrę Faustynę Kowalską, O. Maksymiliana Marię Kolbe, Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Papieża Jana Pawła Wielkiego i wielu innych nie mniej wielkich miłością. Modlimy się tego dnia, aby to dziedzictwo kwitło w sercach obecnego pokolenia Polaków gdziekolwiek są i owocowało szlachetnością.

Polonia i Polacy poza granicami Ojczyzny rozsławiali imię Polski, ale także w wielu momentach służyli Ojczyźnie pomocą. Myślimy o Wielkiej Emigracji Francuskiej, ale także o latach zmagań o niepodległość Polski oraz o czasach walki z komunizmem. Na przestrzeni dziejów Polacy żyjący w Ojczyźnie i poza jej granicami obdarzali się nawzajem troską i życzliwą pomocą. Szukanie dobra Ojczyzny niech ciągle wiąże polskie serca.

Drodzy Bracia i Siostry!

W tym dniu składam wszystkim Polakom, żyjącym w kraju i poza granicami podziękowanie za wspólnotę i wierność dziedzictwu zadanemu nam przez Boga i chronionemu przez Maryję, która jest Królową Polski. Przed obliczem Jasnogórskiej Pani przyzywam obfitości Bożych darów dla Polonii i Polaków poza granicami, aby ciesząc się swoimi korzeniami i ojczystymi więzami doświadczali opieki naszej Królowej.