„Synowie twoi jak sadzonki oliwki”. Co Pismo Święte mówi o ojcostwie?

Dzień Ojca ma przypominać wszystkim dzieciom o szacunku do swojego taty, ma też przypomnieć wszystkim tatom o tym, jak ważnym i odpowiedzialnym zadaniem jest ojcostwo. Zostać ojcem w sensie biologicznym nie jest trudno. Prawdziwą sztuką jest być dobrym ojcem, który w sposób odpowiedni wprowadzi swoje dzieci w dorosłe życie. W czasach biblijnych to ojciec był odpowiedzialny za przekazywanie wartości – to on kształtował charakter dzieci i postawę poprzez wychowanie.

Dzieci są błogosławieństwem od Pana, stąd ich biblijne porównanie do oliwki, która była symbolem obfitości i dobrobytu. Jest jednak warunek – postawa ojca miła Bogu.

„Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana, który chodzi Jego drogami! Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie. Małżonka twoja jak płodny szczep winny we wnętrzu twojego domu. Synowie twoi jak sadzonki oliwki dokoła twojego stołu. Oto takie błogosławieństwo dla męża, który boi się Pana” (Ps 128, 1-4).

Jezus powiedział, że wszystkie Boże prawa mają dokonywać się w miłości. Nie ma silniejszego fundamentu, na którym można by oprzeć swoje wychowanie, niż właśnie miłość. Najważniejszą potrzebą dziecka jest miłość – kochać i być kochanym.

„Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć. […] Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję. Wpoisz je twoim synom, będziesz o nich mówił przebywając w domu, w czasie podróży, kładąc się spać i wstając ze snu” (Pwt 6, 2,5-7).

Nasze wyobrażenie Boga Ojca często wiąże się nie tylko z tym, co jest zapisane o Nim w Piśmie Świętym, ale również z obrazem ojca ziemskiego. Jeśli ze strony ojca ziemskiego doświadczamy miłości, to łatwiej nam pojąć Boga Ojca jako tego, który kocha, przebacza i opiekuje się nami.

„Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy” (Mt 7,7-12).

Nie można jednak zapominać o obowiązkach dzieci względem rodziców. Przypomina o nich także Pismo Święte:

„Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe Panu” (Kol 3, 20).

„Strzeż, synu, nakazów ojca, nie gardź nauką matki, w sercu je wyryj na zawsze i zawieś sobie na szyi! Gdy idziesz, niech one cię wiodą, czuwają nad tobą, gdy zaśniesz; gdy budzisz się – mówią do ciebie” (Prz 6, 20-22).

„Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. Czcij ojca twego i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą – aby ci było dobrze i abyś był długowieczny na ziemi” (Ef 6, 1- 4).

W dobie kryzysu ojcostwa bardzo ważne jest mówienie o tym, jak od przykładu ich życia i postępowania, od ich świadectwa, zależy relacja dziecka z Panem Bogiem.

Źródło: przystan.org.pl, knsb.uksw.edu.pl, przewodnik-katolicki.pl