„Nie bójcie się kochać Niepokalaną, bo nigdy nie będziecie jej kochali tak jak kochał Ją Jezus”. O. Kolbe – rycerz Niepokalanej

To rodzice pokazali mu jak czcić Matkę Bożą, w której znajdował nadzieję. Przyszły święty na zawsze zapamiętał słowa matki, którymi kierował się w swoim życiu: „Matka Najświętsza nie opuści, Matka Najświętsza pomoże”, co miało przełożenie w dalszych losach świętego Polaka.

Powstanie Rycerstwa Niepokalanej wiąże się ściśle z rzymskimi studiami o. Maksymiliana, na które został wysłany z Krakowa pod koniec października 1912 r. 

Dotknięty głęboko bluźnierczymi antykościelnymi i antypapieskimi pochodami masonerii w Rzymie, czuł potrzebę uczynienia czegoś w obronie Kościoła. Chciał stworzyć miejsce maryjne, nastawione na nawracanie grzeszników, szczególnie masonów, i dążącym do uświęcenia wszystkich chrześcijan.

Pragnienie to urzeczywistnił 16 października 1917 r. w Rzymie, gdzie wraz ze współbraćmi założył stowarzyszenie Militia Immaculata (MI) – Rycerstwo Niepokalanej.

Ojciec Maksymilian wraz ze współbraćmi posługiwali się swoistym trzypunktowym regulaminem:

I. Cel: Starać się o nawrócenie grzeszników, heretyków, schizmatyków, masonów itd., i o uświęcenie wszystkich pod opieką i za pośrednictwem Maryi Niepokalanej.

II. Warunki:

• Całkowite ofiarowanie siebie samego Niepokalanej jako narzędzia w Jej rękach.
• Noszenie Cudownego Medalika.

III. Środki:

• O ile możności raz na dzień zwrócić się do Niepokalanej z aktem strzelistym: „O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za Żydami i masonami".
• Wszelkie godziwe środki, na jakie pozwala stan, warunki i okoliczności, co poleca się gorliwości i roztropności każdego, a zwłaszcza Cudowny Medalik.

Kierownik duchowy Ojca Maksymiliana po powstaniu stowarzyszenia stał się bardziej ostrożny i zabronił założycielom przyjmowania do Rycerstwa nowych członków przez pierwszy rok, pomimo początkowej zgody na założenie. Jednak w  marcu 1919 r., abp. Dominik Jacquet uzyskał od papieża Benedykta XV błogosławieństwo dla nowego stowarzyszenia. 

W 1919 roku o. Maksymilian powrócił do Polski. Chciał, aby stała się ona królestwem Maryi. Zaczął więc werbować ochotników do Rycerstwa Niepokalanej. Z jego inicjatywy w Krakowie w październiku 1919 r. przy bazylice franciszkanów powstała pierwsza w Polsce wspólnota Rycerstwa Niepokalanej. Następnie w celu dalszej realizacji stowarzyszenia i utrzymania kontaktu z jego członkami zaczął od stycznia 1922 r. wydawać miesięcznik „Rycerz Niepokalanej”. W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor-wydawnictwo Niepokalanów, który stał się wkrótce największym klasztorem na świecie i znaczącym ośrodkiem prasowym, wydającym kilka bardzo poczytnych miesięczników i „Mały Dziennik”. 

Nie zabrakło nawet wyjazdu do Japonii, gdzie również wypełniał swoją misję. Więcej na ten temat pisaliśmy tutaj. 

Po powrocie z Japonii o. Kolbe rozwijał działalność wydawniczą Niepokalanowa. Założył radiostację, a nawet planował zbudować lotnisko. Podczas wybuchu II wojny światowej klasztor w Niepokalanowie liczył blisko 700 zakonników, a nakład "Rycerza Niepokalanej" wydał do miliona egzemplarzy. 

Sytuacja w jakiej znalazła się Ojczyzna pokrzyżowała dalsze plany o. Maksymiliana. W 1941 r. został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, gdzie oddał życie za innego więźnia.

W  bunkrze spędził dwa tygodnie bez kruszyny chleba i kropli wody. 

Zmarł uśmiercony zastrzykiem trucizny 14 sierpnia w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Nieustanna ofiara życia św. Maksymiliana wynikająca z bezgranicznego zaufania i oddania się Niepokalanej, ukoronowana została samoofiarowaniem się na śmierć. 

„Kochajcie Niepokalaną a ona uczyni was szczęśliwymi” i „Nie bójcie się kochać Niepokalaną, bo nigdy nie będziecie jej kochali tak jak kochał Ją Pan Jezus”.

Źródło: opoka, przymierzezmaryja, franciszkankiniepokalanej, rycerstwo.przemyska

Materiał powstał w ramach projektu „Polska energia zmienia świat” dzięki wsparciu Partnerów: Fundacji PGE, Fundacji PZU, dofinansowaniu ze środków Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego w ramach Funduszu Narodowego; Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Funduszu Patriotycznego oraz Sponsorów ENEA S.A. , KGHM Polska Miedź. Mecenasem Projektu jest Tauron Wytwarzanie S.A. Partnerem medialnym jest telewizja EWTN.