„Nie ma na przykład współczesnych książek Olgi Tokarczuk” – mówiła minister. Tokarczuk na liście lektur jest (jest też, we fragmentach, w przynajmniej jednym podręczniku do VIII klasy). Widocznie jest jej jednak za mało. Tak jak książek powstałych w XXI wieku.

Z drugiej jednak strony rzeczy w podstawie jest… za dużo. B. Nowacka przyznała bowiem, że choć „minister nie może sobie tak planować” to pracuje „zespół ekspercki, który zajmuje się też uszczupleniem podstawy programowej z języka polskiego”.

Zmiany może i są potrzebne, ale samo zmniejszanie podstawy programowej nie załatwi sprawy. Być może nauczyciele powinni mieć więcej swobody w dobieraniu lektur do zdolności i zainteresowań swoich uczniów? To, rzecz jasna, wymagałoby zaufania, że wybiorą dobrze… Jak sama nazwa wskazuje, podstawa programowa ma zapewnić uczniowi podstawowe pojęcie – w tym przypadku o języku polskim i (nie tylko polskiej) literaturze.

Co do samej Tokarczuk to dobrze byłoby nie tylko pamiętać, że to najbardziej współczesny polski noblista. Warto przypomnieć, co o jej twórczości pisał ks. Jerzy Szymik. Na łamach „Gościa Niedzielnego” zwracał uwagę, że w „Czułym narratorze” jest wprost powiedziane, iż „podstawowym zapleczem duchowo-intelektualnym tej twórczości jest gnoza (ezoteryczny, głęboko akościelny synkretyzm religijny, w którym wiedza jest narzędziem samozbawienia)”.

Jak zaznacza ks. Szymik, gnoza „pozostaje od czasów nowotestamentalnych śmiertelnym wrogiem chrześcijaństwa”. Wynika ona ze śmierci wiary, która „generuje gnostycki bunt – wobec Boga ostatecznie – i tegoż skutki”. Właśnie stąd w „Czułym narratorze” atak na monoteizm, teo- i antropocentryzm, fundamenty cywilizacji judeochrześcijańskiej.

Opoka News DODANE 22.03.2021 AKTUALIZACJA 12.02.2024

Gnostycka czułość kpiąca z chrześcijaństwa. Ks. Szymik o „Czułym narratorze” Tokarczuk

Książka „Czuły narrator” Olgi Tokarczuk świetnie rezonuje wszelkie gnostyckie i politeistyczne, ateistyczne i lewicowe trzęsienia naszej ziemi. Ale czy narrator jest czuły w sensie współ-czucia? Otóż nie. Jest nieczuły wobec tego, co dla nas, wierzących w Chrystusa, najdroższe – pisze ks. Jerzy Szymik. 

Książka „Czuły narrator”– jak pisze ks. Szymik – „wbrew tytułowi i naczelnej tezie o koniecznej czułości wobec tego, co inne i obce, jest wrogo zimna wobec prawdziwie innego i obcego dla autorki chrześcijaństwa. O nim zawsze źle i lodowato, aż po tezę, że «czułość nie pojawia się w ewangeliach» (naprawdę?)”.

W innym tekście – na łamach „Teologii Politycznej – kapłan-poeta uznaje walory literackie twórczości Olgi Tokarczuk i jej ponadprzeciętną wrażliwość. Zauważa, że „jej książki są i emanacją, i kreatorem tego, co w trawie współczesności piszczy”. Zachęca, by książki noblistki czytać, bo otwierają oczy na to, co dzieje się w duszach i myślach współczesnego pokolenia, ale by robić to krytycznie.

Opoka News DODANE 31.12.2021

Ks. Jerzy Szymik zachęca do czytania Tokarczuk

Ks. prof. Jerzy Szymik nieco przewrotnie sugeruje, że warto czytać literaturę Olgi Tokarczuk. Dlaczego? Jest bowiem „sejsmografem, rejestrującym duchowe ruchy tektoniczne naszej epoki”. 

Do tego jednak potrzeba wcześniejszej praktyki. A o to, patrząc na listę lektur, w szkole coraz trudniej. Mało jest nie tylko książek współczesnych. Mało jest książek w ogóle – takich przeczytanych nie we fragmentach, nie w wyborze, nie „jeden utwór z tomu”, ale od początku do końca, ze wstępem, rozwinięciem i zakończeniem.