Caritas Polska od kilku lat wspiera integrację niepełnosprawnych w Ziemi Świętej

Pomoc udzielana jest zarówno poprzez rozwój infrastruktury placówek zajmujących się pomocą niepełnosprawnym, wsparcie terapeutyczne dla dzieci, pracę z rodzinami osób niepełnosprawnych, aktywizację zawodową dorosłych osób niepełnosprawnych, jak i prowadzenie kampanii społecznej poruszającej kwestie roli osób niepełnosprawnych w życiu rodzinnym i społecznym.

Dzięki wsparciu z Ministerstwa Spraw Zagranicznych, również w latach 2017-2018 mógł być prowadzony projekt tego typu będący kompleksową odpowiedzią na potrzeby osób niepełnosprawnych i ich rodzin.

Mikrobiznesy — sposób na niezależność

W czasie trwania projektu 20 beneficjentów otrzymało środki na zakup sprzętu umożliwiającego rozpoczęcie działalności gospodarczej. Dzięki wnikliwej analizie możliwości każdego kandydata, badaniom lokalnego rynku, inicjatywa odniosła sukces, a beneficjenci prowadzą działalność dalej również po zakończeniu projektu. Zespół monitorujący postępy przeprowadził również spotkania z członkami rodzin beneficjentów tak, aby zapobiec ewentualnemu „wyręczaniu” beneficjenta w pracy, a w konsekwencji przejęcia pieczy nad mikrobiznesem. Konieczność tych spotkań wynikała z obecnego w lokalnej społeczności przekonania o bierności osób niepełnosprawnych oraz ich niezdolności do osiągnięcia sukcesu zawodowego. Informacja zwrotna od rodzin była jednak bardzo pozytywna i świadczy o zmianie postrzegania tego aspektu. Jeden z beneficjentów dzięki pracy stworzonej w ramach projektu uniezależnił się na tyle iż... mógł założyć rodzinę!

Aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych w instytucjach i firmach

Kolejnym elementem projektu było subsydiowanie zatrudnienia osób niepełnosprawnych w lokalnych instytucjach. W ramach projektu 22 osoby otrzymały możliwość kilkumiesięcznej pracy. Ich wynagrodzenie było częściowo pokrywane z projektu oraz częściowo pokrywane przez pracodawcę. Stanowiska pracy oraz zakres obowiązków były dostosowane do umiejętności oraz niepełnosprawności danego beneficjenta. Pracodawcy uczestniczyli również w specjalnym warsztacie, na którym omawiane były kwestie zatrudniania osób niepełnosprawnych oraz dostosowywania dostępności biur. Poruszono również kwestię niechęci pracodawców do zatrudniania niepełnosprawnych wynikającą z przekonania o ich niezdolności podjęcia pracy zarobkowej — nawet jeśli ich niepełnosprawność nie utrudnia wykonywania im pewnego zakresu czynności. Informacja zwrotna od nich była bardzo pozytywna.

Sprzedaż wyrobów z drzewa oliwnego online

W ramach projektu powstał internetowy sklep z wyrobami z drzewa oliwnego wykonanego przez osoby niepełnosprawne zrzeszone przez kilka lokalnych organizacji. Drzewo oliwne jest symbolem Ziemi Świętej z bardzo długą tradycją. Ten aspekt ma więc bardzo duży potencjał, a sklep ma możliwość realizacji zamówień lokalnych i międzynarodowych. Adres strony: www.dbobox.com

Na czas drugiego modułu projektu przy obsłudze strony internetowej zatrudnione były trzy osoby niepełnosprawne.

W ramach promocji w Polsce odbył się kiermasz wyrobów oraz spotkanie na uniwersytecie. Więcej na ten temat tutaj.

Rehabilitacja dzieci oraz spotkania z matkami

Problem niepodejmowania przez rodziny rehabilitacji dzieci z niepełnosprawnościami nadal jest obecny w społeczeństwie palestyńskim. Osoby niepełnosprawne postrzegane są jako ciężar dla rodziny, często nie są dopuszczane do aktywnego uczestnictwa w życiu rodzinnym i społecznym. Dzięki wsparciu w ramach projektu, 75 dzieci miało możliwość regularnego wsparcia fizjoterapeutycznego na okres kilku miesięcy. Pracownik socjalna zatrudniona w projekcie spotykała się również z matkami, nawiązywała z nimi kontakt. Zachęcała je do aktywnego uczestnictwa w sesjach terapeutycznych tak, aby w domu mogły kontynuować wybrane ćwiczenia. Ponadto była to okazja do porozmawiania o presji społecznej ciążącej na matkach dzieci niepełnosprawnych. Więcej: tutaj.

Warsztaty dla matek dzieci z niepełnosprawnością wzrokową i słuchową

Niepełnosprawność w Palestynie nadal jest tematem tabu. Wiele rodzin „ukrywa” niepełnosprawne dzieci nawet przed najbliższymi sąsiadami w obawie, iż zdrowe dzieci miałyby przykładowo problemy z zamążpójściem. Ponadto wiele kobiet nie ma wsparcia rodziny i są obarczane odpowiedzialnością za niepełnosprawność dziecka. W wielu rodzinach nadal powszechne jest zawieranie małżeństw między najbliższymi kuzynami i brakuje świadomości, iż tego konsekwencją może być niepełnosprawność dziecka.

To dlatego projekt przewidział specjalne spotkania i warsztaty dla matek. Miały okazję poznać inne kobiety w podobnej sytuacji, dowiedzieć się, jak mogą lepiej zrozumieć swoje dzieci, a przez to jak im pomóc w życiu codziennym. Dla wielu z nich ogromną ulgą było porzucenie przekonania, że ich dzieci nie mogą odnieść w życiu sukcesu lub być samodzielne. Grupowe spotkania dały im nie tylko praktyczną wiedzę, ale też i wiarę w to, iż z ich pomocą ich dzieci mogą poradzić sobie w różnych sytuacjach życia codziennego i nie muszą być zależne od innych.

Więcej o tym działaniu: tutaj.

Zajęcia umuzykalniające dla dzieci niepełnosprawnych i zdrowych

Zajęcia spotkały się z bardzo pozytywnym odbiorem u dzieci. Prowadzone były w pięciu różnych ośrodkach — nawet w szkole specjalnej dla dzieci z niepełnosprawnością słuchową! Okazuje się, iż samo powtarzanie rytmu wskazywanego przez osobę prowadzącą oraz zapamiętanie słów piosenki może być rozwijające dla dzieci niedosłyszących. Muzyka może być więc integralną częścią ich nauczania, o czym miały okazję się przekonać.

Dzieci z wszystkich ośrodków miały także możliwość wzięcia udziału w finałowym koncercie, gdzie wszystkie się spotkały i zaprezentowały swoje umiejętności publiczności. Był to moment wzruszenia dla wielu rodziców, którzy po raz pierwszy mogli oglądać występ swojego niepełnosprawnego dziecka przed publicznością. Więcej na ten temat: tutaj.

Kampania społeczna

Dopełnieniem działań projektowych była kampania społeczna, w ramach której przygotowano spoty telewizyjne, publikowano artykuły, dystrybuowano broszury informacyjne oraz zorganizowano konferencję. Celem kampanii było zwrócenie uwagi społeczeństwa na rolę osób niepełnosprawnych i postrzeganie ich aktywności. Promowano pozytywne przekonania — możliwość edukacji niepełnosprawnych z odpowiednim dostosowaniem do rodzaju i stopnia niepełnosprawności, niezależność w życiu codziennym i aktywność zawodową.

Pracy niewątpliwie jest jeszcze wiele. Kompleksowy projekt wsparcia był jednak jednym z czynników aktywizujących oraz poruszających kwestię niepełnosprawności na wielu płaszczyznach.