Na dziko, w słońcu i po włosku. Przetarłam szlak św. Franciszka – mało znane cammino do Asyżu [wideo]

Na franciszkańskie cammino wyruszyłam w ubiegłym roku, w wakacje. Wystartowałam z miejscowości Terni – położonej na północ od Rzymu, gdzie w sanktuarium św. Antoniego z Padwy znajdują się relikwie pierwszych franciszkańskich męczenników. W drodze do Asyżu pokonałam 170 km na pieszo, krocząc po historycznych śladach założyciela franciszkańskiego zakonu. Zbaczając na szlak św. Benedykta odwiedziałm także św. Ritę.

Droga św. Franciszka (Via di Francesco) wiedzie przez trzy regiony: Lacjum, Umbrę i Toskanię. To 500-kilometrowy szlak podzielony na dwie część: północną – z sanktuarium La Verna, gdzie św. Franciszek otrzymał stygmaty do Asyżu (ok. 200 km) i część południową – z Asyżu, od grobu św. Franciszka do Rzymu, gdzie co najmniej dwukrotnie wędrował, prosząc papieża o zatwierdzenie reguły (ok. 300 km). Wędrówkę można rozpocząć w dowolnym punkcie.

Droga jest surowa i mało uczęszczana. Na trasie rzadko można spotkać pielgrzymów – rocznie w drogę śladami Biedaczyny z Asyżu wyrusza ok. 4 tys. osób: głównie Włosi, Francuzi i Niemcy. Na franciszkańskie cammino wybiera się rocznie ok. 320 Polaków. Dla porównania: do Santiago de Compostela pielgrzymuje rocznie pół miliona osób.

Szlak, choć mało znany w Polsce, ma dobrze opracowaną stronę internetową. Na www.viadifrancesco.it oprócz informacji praktycznych tj. mapy, opisy poszczególnych etapów, można znaleźć informacje o znajdujących się na trasie miejscach związanych ze św. Franciszkiem. Odkryciem dla mnie były mało znane sanktuaria znajdujące się na obrzeżach Świętej Doliny Reatyńskiej: La Foresta, Poggio Bustone, Greccio czy Fonte Colombo. I garść ciekawostek z życia świętego: modlitwa do Brata Ognia przed operacją czy historia Brata Wilka upamiętniona w Gubbio.

  Via di Francesco to 500-kilometrowy szlak łączący miejsca, gdzie żył i modlił się św. Franciszek z Asyżu screen z www.viadifrancesco.it

Wędrówka po śladach Biedaczyny z Asyżu to także doświadczenie ubóstwa, prostoty i nietkniętej od czasu św. Franciszka przyrody. To także spotkanie z Siostrą Ciszą i Bratem Głodem – szlak często wiedzie przez odludne tereny, które wybierał Biedaczyna, by tam kontemplować Dzieło Stworzenia.