Katolicki ksiądz Georges Lemaître opracował ideę „pierwotnego atomu”, z którego rozszerza się wszechświat. Ta idea jest uważana za początek współczesnej kosmologii. Praca ks. Lemaître’a podważyła założenie, że żadne miejsce ani czas we wszechświecie nie są wyjątkowe. Teoria Lemaître’a wskazuje na wyjątkowy punkt początkowy, który wprawił wszechświat w ruch.
Dyrektor Obserwatorium Watykańskiego, ks. F. Guy Consolmagno S.J., w inspirującym wystąpieniu oddał cześć dziedzictwu ks. Georges'a Lemaître'a – kapłana, fizyka i twórcy teorii Wielkiego Wybuchu – w ramach cyklu „Wykładu Von Hügela” w St Edmund's College na Uniwersytecie w Cambridge. Wydarzenie było uhonorowaniem rewolucyjnego wkładu Lemaître'a w naukę i jego głębokiej wiary, która w wyjątkowy sposób łączyła naukę i religię. 100 lat temu belgijski ksiądz i fizyk ks. Georges Lemaître rozpoczął swoją karierę naukową w St Edmund's College.
Wykład ks. Consolmagno nosił tytuł: „Dlaczego patrzymy w górę? Przemyślenia astronoma na temat wszechświata i powołania do jego odkrywania”.
Niezwykły umysł
Ks. Georges Lemaître, urodzony w Belgii w 1894 roku, był nie tylko genialnym naukowcem, ale także człowiekiem wiary. Po święceniach kapłańskich w 1923 r. rozpoczął karierę akademicką w Cambridge, gdzie współpracował z Arthurem Eddingtonem, jednym z czołowych fizyków swoich czasów. Współpraca ta położyła podwaliny pod późniejszy naukowy przełom ks. Lemaître'a: sformułowanie teorii Wielkiego Wybuchu.
W 1927 roku ks. Lemaître opublikował przełomowy artykuł „Wszechświat jednorodny o stałej masie i rosnącym promieniu”, w którym wyjaśnił ekspansję wszechświata jako konsekwencję ogólnej teorii względności. Później opracował ideę „pierwotnego atomu”, z którego rozszerza się wszechświat – ideę, która jest uważana za początek współczesnej kosmologii.
Nauka i wiara w harmonii
Teoria ks. Lemaître'a spotkała się z oporem, szczególnie dlatego, że jako ksiądz był często kojarzony z biblijną historią stworzenia. Podczas gdy niektórzy krytycy twierdzili, że szukał naukowego potwierdzenia dla „creatio ex nihilo” – stworzenia z niczego – ks. Lemaître ściśle przestrzegał rozdziału nauk ścisłych i teologii. „Idea początku w czasie nie jest identyczna z pierwszym dniem Księgi Rodzaju” – podkreślał wielokrotnie.
Pomimo początkowego sceptycyzmu, nawet wśród społeczności naukowej, teoria Lemaître'a zwyciężyła. Dziś jest ona nieodzowną częścią współczesnej kosmologii. „Dowody naukowe przezwyciężyły ciężar wątpliwości” – wyjaśnił ks. Consolmagno.
Nieprzemijająca inspiracja
Życie ks. Lemaître'a uosabia dialog między nauką, historią i religią, połączenie, które zostało również uhonorowane w „Wykładzie Von Hügela”. Ks. F. Guy Consolmagno podkreślił, że praca ks. Lemaître’a podważyła zasadę kosmologiczną – założenie, że żadne miejsce ani czas we wszechświecie nie są wyjątkowe. Teoria Lemaître'a wskazuje na wyjątkowy punkt początkowy, który wprawił wszechświat w ruch.
Oprócz „Wykładu Von Hügela”, spuścizna ks. Georgesa Lemaître'a była w tym roku uhonorowana innymi rocznicami, w tym konferencją naukową w Obserwatorium Watykańskim. Wydarzenia te oddały cześć człowiekowi, który „spojrzał w górę i odpowiedział na wezwanie do zbadania wszechświata”.
Historia Lemaître'a przypomina nam, że nauka i wiara nie są przeciwieństwami, ale mogą się wzajemnie uzupełniać. Jak powiedział ks. Consolmagno w swoim wykładzie: „Poszukiwanie prawdy – czy to poprzez naukę, czy wiarę – ostatecznie prowadzi nas do głębszego poznania nas samych i wszechświata”.
Źródło: KAI
Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Jeśli chcesz wesprzeć naszą działalność, możesz to zrobić tutaj.